10 miejsc, na które warto zwrócić uwagę na Bydgoszczy Głównej

Wzbudzał kontrowersje już na etapie przygotowania koncepcji. Nie wszystkich przekonał projekt "Inside Outside" przygotowany przez bydgoską pracownię Allplan. Od razu zyskał miano "żelazka". Albo "maszyny do szycia". Nie brakowało sceptyków, gdy gmach powstawał. A to że za wysoki, a to że taras niepotrzebny itd. Z czasem, gdy powstawał, pojawiało się coraz mniej takich argumentów. Teraz przeważają głosy, że jest to kawał dobrej, współczesnej architektury.

Do budowy zużyto 3,5 tys. m kw. szklanej fasady, 6,4 tys. m sześc. betonu i 800 ton stali. W tej sposób powstał jeden z najnowocześniejszych dworców w Polsce. Trudno uwierzyć, że jeszcze 1,5 roku temu w tym miejscu stała stara, socrealistyczna buda, której tak bardzo bydgoszczanie się wstydzili.

Gdy idziemy do dworca ul. Dworcową, widać go w otwartej przestrzeni pomiędzy kondygnacjami nowego budynku dworcowego. To prawdziwa perełka bydgoskiej stacji. Odrestaurowany gmach znajdujący się pomiędzy peronem trzecim a czwartym robi wrażenie. Wykonawcy dopieścili go w każdym calu. Odnowione zostały stylowe zdobienia elewacji ? gzymsy, listwy, narożniki. Obiekt jest tak ładny, że powinien być w większym stopniu wyeksponowany i pełnić rolę głównego budynku stacji. Odnowiona została nie tylko elewacja, ale i wnętrze. Część przy wyjściu z przejścia podziemnego została zaadaptowana na poczekalnię. W pozostałej części obiektu znajdują się biura, które zajmują przede wszystkim pracownicy kolejowych spółek.

Tu możemy poczuć się trochę jak na lotnisku. Praktyczne, ciemne płytki podłogowe, do tego kilka ławek, na których można usiąść w oczekiwaniu na pociąg. Kasy przeszklone dużych rozmiarów szybami. Wrażenie robią ozdoby, które zawisły w kilku miejscach, staranne wykończenia ścian i szkło na suficie, dzięki któremu do środka wpada naturalne światło. Kolejarze mogliby jeszcze zrobić porządek z kolejkami, bo do każdej kasy jest osobna. To powoduje, że gdy jest większy ruch, trudno przejść od strony schodów w kierunku tunelu. Jak na każdym dworcu, nie zabrakło sklepików i punktów usługowych. Na razie działa kilka, inne przygotowują się do uruchomienia.

To była ostro wywalczona część inwestycji. Pierwotna koncepcja nie zakładała ich instalacji. Oparło się o interwencję prezydenta Bydgoszczy. Rafał Bruski apelował o nie, mówiąc, że nie wyobraża sobie nowoczesnego dworca bez schodów ruchomych. Udało się. Znajdują się w głównym holu i łączą poziom ?0? (na wysokości ulicy) z poziomem ?-1?, na którym znajdują się kasy biletowe. Nie brakuje głosów, że schody powinny prowadzić również z tunelu na perony. Kolejarze przekonują jednak, że na takie rozwiązanie nie pozwala konstrukcja tunelu i peronów i gdyby zrealizować ten postulat, znacznie wzrosłaby wartość inwestycji. Dlatego na perony prowadzą zwykłe schody. A osoby niepełnosprawne, matki z wózkami lub ludzie z bardzo ciężkimi walizkami mogą skorzystać z wind. Istnieje jednak obawa, że jedna winda, która obsługuje aż cztery perony (3, 3a, 4 i 4a), to za mało.

Od elektronicznych wyświetlaczy aż roi się na dworcu. Nowoczesne ekrany zastąpiły stare ?klapkowe?, które były instalowane w 1999 r. ? przed przyjazdem do Bydgoszczy papieża Jana Pawła II. Wrażenie robi gigantyczny ekran z bieżącym rozkładem jazdy, który znajduje się w holu głównym. Na każdym peronie, oprócz kilkunastu prostokątnych wyświetlaczy z informacją o odjeżdżającym pociągu, wiszą też 32 calowe monitory informujące o składach odjeżdżających z innych peronów. Nowoczesne elementy są uzupełnione przez klasyczne zegary analogowe o przekątnej 60 cm. Co ważne, system informacji pasażerskiej został wyprodukowany w bydgoskich Kolejowych Zakładach Łączności.

To słaby punkt dworca. Ani to estetyczne, ani wygodne. Walizki ciągnięte przez podróżnych po takiej nawierzchni hałasują niesamowicie. To tego polbruk bardzo szybko się brudzi, a jego czyszczenie jest trudne. Zaproponowanie takiego rozwiązania projektantowi niestety nie wyszło. Zdecydowanie korzystniejsze byłoby położenie zwykłej masy bitumicznej albo dużych płyt brukowych, które ograniczyłyby drgania walizek, lepiej by wyglądały i były łatwiejsze w utrzymaniu. W tej chwili gotowe i przekazane są już pasażerom perony 1, 2, 3, 3a, 4 i 4a. Wciąż trwają prace przy budowie peronu 5. Na uporządkowanie czeka też przestrzeń pomiędzy peronami 3 a 4, w miejscu, w którym niedawno zakończono burzenie starego budynku biurowego.

To również słabszy punkt projektu. Metalowe skrzynki na wszystkich peronach, stojące zarówno w sąsiedztwie nowego, przeszklonego budynku, jak i obok zabytkowego gmachu, wyraźnie przeszkadzają. W środku znajduje się mnóstwo kabli i kabelków, bezpieczników i przełączników. Można zrozumieć, że takie elementy są niezbędne to prawidłowego funkcjonowania dworca, ale można było bardziej pomyśleć nad skuteczniejszym schowaniem tych skrzyń.

Praktyczny gadżet, który, po pierwsze, ułatwi planowanie przemieszczania się po mieście, a po drugie, umili oczekiwanie na pociąg. Duże, multimedialne, dotykowe ekrany mają w sobie kilka funkcji. Pokazują aktualny rozkład jazdy pociągów. Ale można na nich wyświetlić plan miasta, rozkład jazdy autobusów i tramwajów i zobaczyć wykaz imprez kulturalnych na najbliższe dni. Do tego urządzenie robi zdjęcia, które potem z pozdrowieniami możemy wysłać na e-mail do przyjaciół i znajomych. Jest też funkcja malowanki dla dzieci, a także historia bydgoskiego dworca z unikalnymi, archiwalnymi zdjęciami.

Urządzenia multimedialne znajdują się w głównym budynku dworca oraz w budynku zabytkowym.

Na całym dworcu nie można palić. Poza niewielkim wyjątkiem. To komora dla palaczy znajdująca się w sąsiedztwie poczekalni w zabytkowym budynku dworcowym. Do środka wejdą nawet dwie osoby i właśnie w tym miejscu mogą się zaciągnąć, ile tylko płuca przyjmą. Niestety ? ochrona dworca powinna nieco bardziej pilnować, aby palaczy zamykali się w tej puszce ?szczelniej?. Inaczej smród ze środka wydostaje się na zewnątrz, a niepalącym odechciewa się oczekiwania na pociąg w przytulnych skądinąd dworcowych wnętrzach.

To doskonały pomysł dla rodziców podróżujących z maluchami. Z ogólnej poczekali w budynku zabytkowym została wydzielona poczekalnia właśnie dla osób, które wybierają się w podróż z dziećmi. Kolejarze włożyli do środka basenik wypełniony piłkami, więc dzieciaki nie będą się nudziły. Wygrodzenie takiej strefy dziecięcej spowodowało też, że nie przeszkadzają one innym pasażerom czekającym na pociąg.