"Poprawiam koronę i zasuwam dalej". Bydgoszczanki o biznesie

Kamila Pietras
właścicielka Kancelarii Kredytów i Ubezpieczeń Vtec Consulting
Firmę prowadzę od 2010 r. Wcześniej pracowałam w korporacji, w budżetówce. Z niemal samymi mężczyznami. Zarabiałam po pierwsze - mniej niż oni, po drugie - mniej, niż uważałam, że powinnam. Poza tym czułam, że utknęłam. Że praca przestała być rozwojowa. Piszę raporty, wysyłam, uzupełniam tabelki. Marazm. Gdy w pewnym momencie zdobyłam pierwsze zlecenie, uwierzyłam, że może być inaczej. I to mi dało kopa. Zaczęłam dokształcać się z doradztwa finansowego, zdobywałam certyfikaty. Ten proces trwał cztery lata.
Są też oczywiście ciemne strony bycia na swoim: większa odpowiedzialność: za siebie, współpracowników, konieczność rozwiązywania konfliktów. W 2012 r. ostatecznie odeszłam z korporacji. Tak się złożyło, że mąż właśnie w tym samym czasie połamał się i stracił możliwość zarobkowania, więc niemal na starcie musiałam wziąć na siebie utrzymanie rodziny. Ale podołałam. Mąż wcześniej drwił, że pieniądze to ja umiem tylko wydawać, a nie inwestować, a już tym bardziej radzić innym, jak to robić. Szybko zrewidował swoje poglądy (śmiech). Dziś współtworzy firmę, motywuje mnie do rozwoju.

Maria Lorentowicz-Zagalak, stomatolog, właścicielka Zagalak Beauty
Firmę założyłam 20 lat temu, w Poznaniu. Robiłam jednocześnie doktorat z anatomii, staż stomatologiczny, urodziłam dzieci. Nie zawsze było łatwo. Po pięciu latach przenieśliśmy się z mężem do Bydgoszczy. Startowaliśmy jako jeden z nielicznych prywatnych gabinetów prowadzonych przez lekarzy, którzy nie mieli jednocześnie praktyki w publicznej przychodni. A wtedy tą drogą zdobywało prywatnych pacjentów. Powoli zdobywaliśmy pozycję, rosło grono naszych pacjentów. Kilka lat temu, gdy weszłam w środowisko kobiet biznesu, zaczęłam bywać na Charmsach Biznesu, coś się zmieniło: poczułam się częścią społeczności, ale też, że to, co robię, mogę zdefiniować jako biznes, mimo że jestem lekarzem. I to mi nie ujmuje. To biznes, ale z człowiekiem w centrum. Zakiełkowała też we mnie myśl o poszerzeniu działalności. I tak powstała klinika medycyny estetycznej.
Działam w branży, w której pieniądze zawsze się zarobi. Nie pieniądze są więc dla mnie głównym celem. Najcenniejsze, że z tego, co robię, mam satysfakcję, lubię swoich pacjentów, mam czas, by budować z nimi relacje.

Olga Jahr, projektantka mody
Jestem absolwentką Uniwersytetu Poznańskiego i - jak nietrudno się domyślić - po studiach trafiłam do korporacji. Ale nie wytrzymałam długo. Ciężki ze mnie typ i nie lubię, jak z batem nade mną stoją. Sprawdzałam, ile zniosę, ile tak można wytrzymać, w końcu bańka pękła. Uznałam, że do życia w kieracie się nie nadaję, że chcę się oddać swojej pasji, czyli modzie.Projektuję ubrania dla kobiet, od blisko dwóch lat mam w Bydgoszczy własny salon, na autorskie pokazy przychodzą tłumy bydgoszczan. Najważniejsze, że to, co robię, jest moje od postaw. Mam na wszystko, co się dzieje w moim życiu zawodowym, sto procent wpływu. Wiadomo, jak każdy przedstawiciel wolnego zawodu przechodzę gorsze i lepsze momenty. Nie ma stałego, regularnego źródła dochodu, bo aby tak było, potrzebna jest niewiarygodna z dyscyplina. Ale są plusy - sama sobie dyktuję warunki. Jak coś nie wyjdzie, mogę mieć pretensje tylko do siebie. Ale nie wróciłabym na posadę do urzędu czy banku. Nigdy w życiu

Justyna Tessa,
współwłaścicielka "Tessa-Dom" dostawcy drzwi i okien
Podstawowym minusem bycia na swoim jest odpowiedzialność. Przedsiębiorca za swoje działania odpowiada wymiernie: majątkiem (może stracić dom, samochód), ale też niewymiernie: własnym nazwiskiem. Jeżeli staje się pracodawcą, to ponosi koszty i ryzyko błędów popełnionych przez pracowników oraz odpowiada za ich bezpieczeństwo. Poza tym pracując na etacie można dość łatwo zmienić pracę. Własnej firmy, w niektórych branżach, nie da się szybko zamknąć. Z drugiej strony najważniejszym dla mnie plusem własnej działalności jest sprawczość, czyli możliwość ewolucji tego co, jak, z kim i po co robimy. Będąc na swoim mamy wpływ na warunki naszej pracy. Nie jest to łatwe, ale można zmodyfikować godziny swojej pracy, działy, którymi się zajmiemy, czy chociażby miejsce naszego biura. Dzięki temu w mojej firmie, która specjalizuje się w sprzedaży drzwi, w tym roku otworzyłam małą księgarnię. Połączenie dość abstrakcyjne, ale mogę sobie na nie pozwolić we własnej firmie. Teraz moich klientów zachęcam do zakupu i drzwi, i książek.

Angelika Makowska,
właścicielka sklepo-kawiarni z oryginalnymi belgijskimi pralinami Bą Bą
Z wykształcenia polonista, nauczyciel wychowania przedszkolnego z terapią dziecka, filmoznawca. Zanim podjęłam decyzję o własnej działalności ponad 10 lat szukałam idealnej pracy dla siebie. Byłam księgarzem, pracownikiem biurowym, pracowałam w korporacjach, w szkole. Od ponad trzech lat mam Bą Bą, gdzie spełniam się zawodowo i mentalnie (śmiech). Dlaczego podjęłam decyzję o założeniu własnego biznesu? Bo zawsze chciałam być sobą. To podstawowa wartość w biznesie. Bycie spójnym z tym, co się robi, z wartościami, którym się hołduje, które chce się przekazywać dalej. Cieszy mnie wpływ, jaki mam na kierunek firmy, kiedy widzę efekty podjętych decyzji i działań. Jestem perfekcjonistką, nie lubię drogi na skróty. Własna działalność wyzwala kreatywność, nieustanną chęć zadowolenia klienta, dbania o relacje, uczy autentycznego słuchania, zrozumienia człowieka po drugiej stronie.
To szansa współdziałania, możliwość dobierania partnerów biznesowych, z którymi łączy nas podobny sposób patrzenia, rozumienia biznesu.
Oczywiście, nie zawsze jest różowo. Są chwile zwątpienia, momenty trudne, kiedy trzeba zapłacić podatek, faktury, ZUS, a ty akurat miałaś gorszy miesiąc i wiesz, że nie starczy na wypłacenie sobie pieniędzy, nagrodzenia się za ciężko przepracowany miesiąc. Starasz się bardziej, uczysz się, że porażki można zamienić w sukces. Pokora to wielki nauczyciel. Ale czy myślisz wtedy o powrocie na etat? Nigdy! Poprawiasz koronę i zasuwasz dalej.

Justyna Niebieszczańska, właścicielka Public Relations Bridgehead. Prowadzi w Bydgoszczy szkolenia z kreatywnego pisania:

Po co mi własna firma? Dzięki niej zwiększam szanse na fajny nekrolog. Chciałabym, żeby ludzie wspominali mnie jako człowieka dobrego, ciekawego. Nie zależy mi na pozostaniu w głowach tłumu. Ale liczę, że będą jednostki, które dobrze wspomną chwile ze mną, że gdzieś ich zabrałam, że służyłam poradą, że w jakiś sposób pomogłam. Że dla niektórych będę tym kimś, kto pierwszy uwierzył, że twórczość literacką, którą trzymają w szufladach, warto wyjąć, pokazać światu. Że zostanę zapamiętana jako osoba, która trzymała się swoich wartości i zasad. A żeby żyć, musisz zarabiać pieniądze. Jak? Twój wybór. Pieniądze to środek do celu, który nazywa się: twoje dobre, wartościowe życie. Prowadzę swoją firmę, by zarabiać kasę w sposób, jaki mi odpowiada. Nie tylko robię, co lubię. Będąc na swoim mogę powiedzieć potencjalnemu klientowi: "Nie. Nie możemy współpracować, bo różnimy się w kwestiach fundamentalnych". Mogę wygospodarować czas na prowadzenie przedsięwzięć niedochodowych. Mogę zysk przeznaczać na pomaganie, jeśli tego chcę. 

Joanna Czerska-Thomas - właścicielka agencji marketingowej M4Bizz. Jest współorganizatorką comiesięcznych spotkań "Biznes dla kobiet"

Pytana o to, dlaczego prowadzi firmę, a nie jest na etacie, mówi krótko: Żeby żyć tak, jak chcę.

Wspólnie z Justyną Niebieszczańską napisała książkę: "Kobieta na swoim", adresowaną do "przyszłych i obecnych kobiet biznesu".

okładka

Sporo w niej mówi o sobie: - Bo to książka oparta na faktach! Jesteśmy autentyczne, dzielimy się własnymi doświadczeniami. To nie jest dzieło dla marketingowców, czy pijarowców. Ludzie z branży pewnie wytkną nam dużo niedomówień, upraszczanie tematu. Temperowałyśmy się nawzajem, wycinałyśmy bardzo specjalistyczne słownictwo. To książka dla kobiet. I chciałyśmy być im bliskie. To, że nie ukrywamy, że mamy rodziny, dzieci, że to nie zawsze łatwe pogodzić wszystkie obowiązki, że nie tylko opowiadamy o własnych sukcesach, ale przyznajemy się do porażek, sprawia, mam nadzieję, że czytelniczce będziemy bliskie. Że lektura może przypominać spotkanie - mówi.