Ludzie z całego świata w Bydgoszczy. Co tu robią?

Przyjazd na Camerimage to była skomplikowana operacja. Leciałem z przesiadkami, do Polski dotarłem bezpośrednio z Danii. W Bydgoszczy jestem pierwszy raz, ale byłem w Polsce już wcześniej,  na jednym z festiwali w Warszawie. Polska to bardzo miły kraj, ale zawsze trafiam na fatalną pogodę.
Pokonałem taki kawał drogi na festiwal, bo mój film startuje w konkursie długometrażowych filmów dokumentalnych. ''Behemoth'' , którego jestem reżyserem i operatorem to podróż z kamerą przez mongolskie stepy. Tam na każdym kroku widać wpływ agresywnej gospodarki.
Dla mnie Camerimage to najważniejszy festiwal filmowy na świecie, bo koncentruje się właśnie na autorach zdjęć. W porównaniu z innymi festiwalami filmowymi, na które często jeżdżę, to bardzo profesjonalna impreza. Jestem bardzo zaskoczony tak dużą ilością profesjonalnego sprzętu, jaki można obejrzeć na tutejszej ekspozycji. Już tu znalazłem wiele rzeczy idealnych dla mnie.
Nie wiem wszystkiego o wyświetlanych na festiwalu filmach, ale na pewno skoncentruję się na pokazach produkcji dokumentalnych, bo to dla mnie bardzo ważna sekcja.

Przyjechałam z Amsterdamu i jestem na Camerimage po raz pierwszy. Zostałam zaproszona, bo film, do którego robiłam zdjęcia startuje w konkursie krótkometrażowych filmów dokumentalnych. ''The Sniper of Kobani'' to portret Harona, kurdyjskiego wojownika, który przybył do syryjskiej miejscowości Kobani, żeby położyć kres okupacji Państwa Islamskiego. Krążąc po rozległych ruinach miasta, wciela się w rolę snajpera. W kryjówce rozmyśla nad swoimi nadziejami i lękami. To trudny, ale bardzo ważny dziś dla świata temat.
Na Camerimage spędzam rewelacyjny czas. To bardzo przyjazna impreza. Jest tu wielu moich idoli. Każdy z kim się tu rozmawia może wnieść coś wartościowego do mojej  pracy. 
Nie miałam jeszcze okazji na zwiedzanie miasta. Ale to co już widziałam bardzo mi się podoba. Codziennie do opery idę z hotelu Brda. To bardzo miły spacer, tuż nad samą rzeką, z ładnymi widokami.

Na festiwal przyjechałam wraz z innymi studentami z Niemiec. Uczę się robienia filmów w Europie, ale pochodzę z Kenii. W Afryce jest cała moja rodzina, ale w Europie mogę ścigać moje marzenia. Koncentruję się na reżyserowaniu, ale lubię też stanąć za kamerą. Podczas festiwalu oglądam bardzo dużo filmów. Są tu produkcje najlepszych twórców.
Nie miałam jeszcze  okazji zwiedzić Bydgoszczy. Praktycznie cały dzień spędzam albo na pokazach w operze, albo w Multikinie.  Dopiero późnym wieczorem wracam do hotelu z przyjaciółmi żeby się wyspać, a od rana znów jesteśmy na seansach. Jednak na pewno znajdziemy też czas na zwiedzanie. To byłoby niedorzeczne, pokonać tyle kilometrów, przyjechać do innego kraju i nie zobaczyć jak tu się żyje.
Dla mnie każde nowe miejsce w Europie jest bardzo interesujące. Nie ma tu nic, co mogłabym porównać z Afryką. Choćby pogoda. Wy pewnie macie już dość zimna i deszczu, a mi się jesień bardzo podoba.

Jestem pierwszy raz na Camerimage i pierwszy raz w Polsce.  Jestem na studiach filmowych i do Bydgoszczy na festiwal przyjechałam z moimi kolegami z uczelni. Kocham film,  bo to doskonały sposób na wyrażenie siebie i doskonała metoda na opowiadanie rozmaitych historii. Bardzo chciałabym zostać niezależnym filmowcem i robić filmy awangardowe. Chciałabym kontrolować w całości proces ich powstawania.
Festiwal bardzo mi się podoba. Jest świetnie zorganizowany, ludzie są bardzo przyjaźni.  Najbardziej lubię obejrzeć film, a potem wybrać się na spotkanie i blok  ''pytań i odpowiedzi'' z twórcami danego obrazu. Po seansie,  usłyszeć z detalami jak operator, reżyser czy montażyści pracowali nad efektem końcowym, to kapitalna sprawa.
Po seansach jest też czas, by wyjść na miasto. Macie w Bydgoszczy naprawdę sporo fajnych miejsc, gdzie można coś zjeść i wypić.

Jesteśmy parą w życiu zawodowym i prywatnym. Razem robimy filmy już od 14 lat. Tatiana jest reżyserem, ja operatorem. Do Polski przyjechaliśmy prosto z Meksyku. To była długa ponad 12 -godzinna podróż. Było warto. Atmosfera na festiwalu jest bardzo miła. Wszyscy są tu bardzo gościnni. To bardzo profesjonalna impreza. Mamy porównanie z innymi festiwalami filmowymi. Choćby niedawno Tatiana była na jednym w Kanadzie. Zaraz po Bydgoszczy jedziemy na festiwal do Amsterdamu. Camerimage to impreza o wyjątkowym charakterze. Właśnie dlatego, że koncentruje się na tych, którzy na innych imprezach pozostają poza światłami reflektorów.
Mamy też na festiwalu swój film w konkursie długometrażowych filmów dokumentalnych. Nie jesteśmy pewni czy wyjedziemy z Camerimage z nagrodą. Mamy mocną konkurencję. Filmy są bardzo dobre. Nasz ''Tempestad'' to historia o kobietach, które opowiadają, jak korupcja urzędników i niesprawiedliwość pozwoliły przemocy przejąć kontrolę nad ich życiem, pragnieniami i marzeniami.

Do Polski przyleciałam najpierw do Gdańska, tam spędziłam kilka dni i dopiero przyjechałam na festiwal. Jestem tu już od gali otwarcia. 
Chodzę do szkoły filmowej. Wielu naszych studentów było na festiwalu już wcześniej. Chodzili głównie na seanse i warsztaty, by wyciągnąć dla siebie jak najwięcej wiedzy od najlepszych w branży. Rzeczywiście, w otoczeniu tylu operatorów i reżyserów, atmosfera do nauki jest tu bardzo dobra.  Dla mnie jednak najbardziej interesujące są filmy. Bardzo interesuje mnie blok filmów dokumentalnych. Takie produkcje nie trafiają do multipleksów. Jeśli nie obejrzysz ich na festiwalu, później masz marne szanse zobaczyć je gdzie indziej. Interesuje mnie też blok konkursowy poświęcony wideoklipom.
Odkąd jestem w Bydgoszczy większość czasu spędzam na festiwalu. Pozwiedzać udało mi się w Gdańsku, miałam tam więcej wolnego czasu. Mimo, że festiwalowe wydarzenia bardzo mnie wciągają, ostatniego dnia mam też zaplanowany spacer po waszym mieście.

Na Camerimage jestem już drugi raz. Uczę się jeszcze w liceum na profilu medialnym. Na festiwalu ciekawią mnie głównie etiudy studenckie. To filmy tworzone przez ciekawych, młodych twórców,  często z innowacyjnym  spojrzeniem na sztukę filmową. Niestety poza festiwalami, nigdzie tych produkcji nie można obejrzeć.
Swoją przyszłość chciałbym związać z filmem, ale nie chciałbym ograniczać się tylko do tego. Film to dla mnie tylko jeden ze sposobów wyrażania siebie. Interesuję się bardzo szeroko sztuką i kulturą. Piszę od kiedy pamiętam, robię zdjęcia, muzykę. 
Sam festiwal bardzo mi się podoba. Są tu ludzie z całego świata. Każdy z nich czerpie inspiracje z innych źródeł. Genialnie móc ich spotkać i z nimi rozmawiać. Pamiętajmy, że przecież to właśnie ludzie tworzą kulturę.