''Dzień 11 listopada wstał w jesiennych mgłach skąpany. Obudził go stanowczy męski ton hejnału z wieży Kościoła Klarysek. Pooobuudka!... Wstawać!... Na wielkie święto Ojczyzny Wyzwolonej!'' - tak rozpoczynał się artykuł w Kurjerze Bydgoskim w 1933 roku.
Apel okazał się skuteczny, bo tłumy mieszkańców stawiły się najpierw w kościele Farnym, a później na Starym Rynku. Zdecydowanie największą atrakcją była defilada, która przeszła ulicą Gdańską. Na specjalnie ustawionej na pl. Wolności trybunie oglądały ją władze miasta. Honory dowódcy wojskowego w zastępstwie gen. Wiktora Thommee pełnił dowódca bydgoskiej Szkoły Podchorążych płk. Stefan Kossecki (zginął w 1940 r. w Katyniu). W oczy rzucał się też starosta bydgoski Józef Nowak, który na trybunie pojawił się w błyszczącym cylindrze. Co ciekawe nie była to jedyna trybuna ustawiona na ul. Gdańskiej. Były inne, by na nie się dostać trzeba było zapłacić 50 groszy. Wszystkie w ten sposób uzyskanie pieniądze trafiały do Czerwonego Krzyża.
Sztandary w barwach biało-czerwonych, portrety w oknach marszałków Józefa Piłsudskiego i Edwarda Rydz-Śmigłego i oświetlone reflektorami kościół Klarysek, jaz na Brdzie oraz Teatr Miejski. Tak wyglądał 11 listopada 1936 roku w naszym mieście. Punktem kulminacyjnym obchodów było spotkanie na Rynku Marszałka Piłsudskiego (obecnie Stary Rynek) podczas którego wysłuchano radiowej transmisji z uroczystości odbywających się w Warszawie.
Święto 11 listopada 1937 roku przerodziło się w Bydgoszczy w wielką manifestację patriotyczną. Na Rynku Marszałka Piłsudskiego było tak dużo wojska, organizacji przysposobienia wojskowego, że zabrakło miejsca dla ludności cywilnej. Dlatego też mieszkańcy miasta, nie widzieli gdy prezydent Leon Barciszewski wręczał pułkowi piechoty plakiety z herbem Bydgoszczy.
1938 rok. Ostatnie święto odzyskania niepodległości obchodzone w okresie II RP. Oprócz tradycyjnych elementów: defilada, msza, capstrzyk hitem tego święta było przekazanie darów społeczeństwa bydgoskiego dla wojska. Na Starym Rynku na widok publiczny wystawiono broń ufundowaną przez mieszkańców miasta. Młodzież szkolna udekorowała karabiny maszynowe, szable, samochody i rowery. Kobiece koło Ligi Obrony Powietrznej Państwa z zebranych składem i dochodów uzyskanych ze zbiórki odpadków zakupiło samolot R.W.D. Broń można było oglądać nie tylko dzień, ale także i w nocy. Oświetlono ją reflektorami zamontowanymi w prywatnych mieszkaniach i na wieży kościoła pojezuickiego.
Koniec ze smutkiem - ogłosiły władze miasta tuż przed 11 listopada 2008 roku. - Charakter Święta Niepodległości się zmienia. 11 listopada powinniśmy się cieszyć, a nie smucić i zamartwiać. Przecież to rocznica radosnego święta - tłumaczył ówczesny prezydent Konstanty Dombrowicz. Obchody zaczęły się jednak klasycznie od mszy w intencji Ojczyzny. Potem było już radośnie. Była flaga narodowa mająca aż 100 m długości. Radosna muzyka, a wśród paradujących bydgoszczan pojawił się również marszałek Józef Piłsudski. Przebrany za niego aktor już Starym Rynku ogłosił, że Polska jest niepodległa.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze