Miłość, hajs, zabawa czy fejm? Nastolatka pyta o to, co ważne

Anna Beger: Jakie priorytety mają młodzi?

Janusz Wiland z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. Stanisława Staszica w Nakle: Zmieniają się wraz z panującą modą. Często nastolatki chcą być w centrum zainteresowania, przez co przedkładają "hajs", "loszki" i "fejm" nad wartościowe uczucia - miłość, szacunek, wiarę, uczciwość... Na szczęście świadomość ludzi młodych staje się coraz większa i sam jako młody człowiek staram się już tych błędów nie popełniać.

Czego chcesz od życia?

- Od życia chciałem tylko jednego: żeby nie było łatwo! Zawsze marzyłem, by dojść do wszystkiego sam, nie chciałem niczego dostać od rodziców. Chcę pomagać ludziom, a ze względu na to, że jestem wierzący, to będę szedł z mocą Bożą przez życie. Jestem w technikum logistycznym. Moja mama jest logistykiem, tata żołnierzem zawodowym. Kręcą mnie obydwie te rzeczy, myślę więc, żeby zostać logistykiem w wojsku. Chciałbym w życiu spróbować wszystkiego! Nie chcę, żeby było nudne.

Jaka jest młodzież?

- Myślę, że większość "piwniczy", tzn. siedzi w domach ze względu na rozwój komputerów, ogólnie młodzi ludzie nie są skorzy do ruchu. W moim otoczeniu organizujemy sobie przeróżne spotkania, sporo rozmawiamy.

Jakie problemy mają młodzi?

- Jest to bardzo kontrowersyjne pytanie, gdyż niektórzy mówią, że są to błahe problemy, takie jak "nie mam co ubrać!", gdy cała szafa jest pełna ciuchów; albo "nie mam internetu, jak sprawdzę Facebooka!". Moim zdaniem jest inaczej, wielu nastolatków ma problemy rodzinne, gdyż na świecie zaczyna robić się coraz więcej skrajnych przykładów, gdzie rodzice nie chcą dziecka albo są alkoholikami. Coraz więcej dziewczyn i chłopaków ma myśli samobójcze i nie rzucam tutaj słów na wiatr, gdyż sam spotykam coraz więcej takich osób. Problemy są różne, lecz nie wolno ich lekceważyć, trzeba pomagać takim osobom, a jak wiadomo - najlepiej zrozumie i wesprze taką młodą osobę rówieśnik. Nie chcę specjalnie tutaj wspominać o alkoholizmie czy narkomani, gdyż - jak mówiłem wcześniej - jest to temat kontrowersyjny, gdzie dla mnie problemem takie coś nie jest, tylko konsekwencją wcześniejszych kłopotów rodzinnych, miłosnych, choć czasami młodzi robią to z pełną świadomością. Trzeba także pamiętać (i tutaj apel do dorosłych, którzy będą to czytać!), że często pod "małymi" kłopotami w życiu, takimi jak picie alkoholu, branie narkotyków czy też samookaleczenie, stoi coś większego. Można to porównać do wierzchołka zatopionej góry lodowej, gdzie na powierzchni jest tylko mała część, a pod wodą wielka góra.

Ania Beger: Co jest powodem agresji u młodych?

Marcin Górski z Zespołu Szkół Komunikacji w Poznaniu: Toksyczne środowisko i złe wzorce. Frustracja i brak wiary ze strony innych.

Czy młodzi chętnie rozmawiają o swoich problemach np. z dorosłymi?

- Nie. Zazwyczaj spotykają się z brakiem zrozumienia, co owocuje zwykłą niechęcią do dzielenia się swoimi emocjami.

Co w takim razie ludzie młodzi robią, gdy pojawiają się problemy?

- Niektórzy panikują lub zamykają się w sobie. Inni szukają wsparcia u rodziców lub wypytują starszych znajomych z większym bagażem doświadczenia.

Czego zazwyczaj dotyczą problemy młodych?

- Problemy związane z dojrzewaniem, problemy z miłością, z określeniem swoich potrzeb itd. W tym okresie wszystko staje się dla człowieka swego rodzaju problemem lub wyzwaniem.

Ania Beger: Co robią młodzi, gdy mają problemy?

O. Mariusz Boski, misjonarz oblat Maryi Niepokalanej: Według mnie największy błąd, jaki popełniają, to zamykanie się w sobie. Rzadko komuś o tym mówią. Przestają wierzyć w swoją wartość. Zamiast określić problem, usiąść i zastanowić się, co z nim zrobić, to podejmują działania, które zaczynają przypominać destrukcję, bo nie mogą się z czymś pogodzić. To nie jest rozwiązanie problemu. Niszczą siebie i innych. Mówią sobie "jestem nic niewarta, nic niewart, nikt mnie nie lubi", więc zaczynają lekceważyć siebie i swoje zdrowie. Zaczynają szukać mocnych wrażeń, żeby udowodnić sobie, że jednak coś znaczą. Oczywiście nie zawsze są to destrukcyjne wybory, bo przecież często też otwierają się przed swoimi przyjaciółmi, licząc na pomoc i zrozumienie. To jest bardzo ważne.

Jak ojciec myśli, co jest powodem agresji u młodych?

- Nieumiejętność radzenia sobie właśnie z problemami. Mówi się, że agresja jest oznaką słabości, że jest to krzyk o pomoc. To nie jest normalne, że osoba jest agresywna, że nie ma ani trochę radości. To znak, że potrzebuje pomocy.

Skąd się biorą złe nawyki?

- Przytoczę pewną krótką historię. W człowieku żyją dwa wilki, jeden zły i drugi dobry. Często one toczą ze sobą walkę. W zależności od tego, który wilk wygra, to idziemy w tę stronę. Od nas zależy, który wilk wygra - ten, którego nakarmimy, jest przecież silniejszy. Im więcej czynimy dobrego, np. praca nad własnym charakterem, tym większe szanse, że będziemy mieć więcej cech i nawyków pozytywnych.

Ania Beger:W jakim towarzystwie młodzi czują się dobrze?

Agnieszka Czubkowska z I LO w Nakle nad Notecią: Kiedy jesteśmy w towarzystwie, chcemy czuć się potrzebni komuś. Jesteśmy w towarzystwie zazwyczaj rówieśniczym.

Skąd więc bierze się złe towarzystwo?

- Nie ma złego towarzystwa... Mogę sama potwierdzić, że nie ma czegoś takiego. Przez pewien okres swojego życia byłam w takim "złym towarzystwie" i myślę, że w takim towarzystwie są zazwyczaj ci, którzy cierpią fizycznie lub psychicznie. Chcą zamaskować swój ból, przybierając kamienny wyraz twarzy i wrogie nastawienie do świata.

Ania Beger: Czy jest coś, co cię denerwuje w starszym pokoleniu?

Mateusz Kulesza z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. Stanisława Staszica w Nakle: Kiedy rodzice mają bardziej konserwatywne poglądy względem swoich czasów, to często potrafią pomóc, bo borykali się za młodu z podobnymi problemami. Natomiast z drugiej strony nie zawsze wiedzą, jak pomóc, ponieważ wiele rzeczy uległo zmianie i nie rozumieją tego. Raczej nie denerwuje mnie to.

Co młodzi chcą w dzisiejszych czasach osiągnąć?

- Myślę, że każdy chce na swój sposób zaistnieć i wyróżnić się. Czy to pokazać się przed znajomymi, że jest się oryginalnym, inteligentnym czy jeszcze innym. Po prostu chcą, żeby po ich śmierci ktoś doszedł do wniosku, że bez tej osoby świat coś stracił.

A co jest dla ciebie ważne?

- Bóg, honor i ojczyzna. Dodałbym jeszcze rodzinę. Kolejność jest przypadkowa, bo wszystko ma taką samą wartość. Pierwszego, myślę, nie muszę tłumaczyć, a jeśli chodzi o honor, to mam na myśli wszystkie aspekty bycia dobrym, honorowym i uczciwym człowiekiem. Ojczyznę uznaję za drugą matkę, a naukę historii jako obowiązek wynikający z przynależności do danego miejsca na świecie, za który jest się odpowiedzialnym. Co do rodziny, to myślę, że należy kierować się w życiu takimi decyzjami, które mogłyby jej pomóc i dać dobry byt.

Jakie masz zainteresowania?

- Słucham wiele gatunków muzyki, choć głównie rapu. Jeśli chodzi o książki, to uwielbiam serię o Harrym Potterze, którą przeczytałem już kilka razy, bo świat przedstawiony w tej serii jest wspaniały. Lubię czytać biografie byłych piłkarzy reprezentacji Polski w piłce nożnej. Muzykę, którą słucham, i książki, które czytam, łączy to, że mają bawić. Niekoniecznie uczyć, choć często idzie to ze sobą w parze.

Jakie masz aspiracje zawodowe?

- Straż pożarna lub wojsko. Oczywiście każdy zawód jest potrzebny. Jeśli jakaś praca zapewnia nam zadowalające zarobki, to wkładając w nią serce i zaangażowanie, nie tylko zarabiamy na utrzymanie, ale pomagamy ojczyźnie się rozwijać.

Ania Beger: Co myślisz o starszym pokoleniu?

Jakub J. z I LO w Nakle: Nie umiem jakoś konkretniej tego określić, bo po prostu rozmowa ze starszymi zazwyczaj mnie nudzi.

Co młodzi ludzie chcą osiągnąć? I czego ty chcesz od życia?

- Myślę, że większość ludzi po prostu chce się bawić. Nie myślą o tym, co będzie jutro, tylko skupiają się na tym, co jest tu i teraz. Ja staram się myśleć racjonalnie. Młodzież jest wybuchowa, lubi się bawić i właściwie zabawa jest czasami dla nich najważniejsza. Ja jestem introwertykiem i wolę posiedzieć w domu, poświęcając czas swoim zainteresowaniom.

A ty, co lubisz robić w czasie wolnym?

- Słucham różnej muzyki, nie lubię się ograniczać w tej kwestii. Co do filmów, było ich sporo i w sumie niczego mnie nie nauczyły.

Ania Beger: Co chciałabyś osiągnąć w życiu?

Weronika J. z I LO w Nakle: - Chciałabym umieć mówić w wielu językach, odwiedzić dużo miejsc, szczególnie Kanadę i Grenlandię. Celów czy planów na przyszłość nie mam, wszystko może się zmienić w ciągu jednego dnia, więc nie ma czego planować. Najważniejsza dla mnie jest rodzina i przyjaciele, żebyśmy byli szczęśliwi i zdrowi. Pieniądze nie są ważne, zarobić je zawsze można, a potem tak samo łatwo stracić.

Ania Beger: Co sądzisz o różnicy międzypokoleniowej? Czy jest ona odczuwalna?

Tomasz Cieślik z UKW w Bydgoszczy:  Bardzo dobrze, że taka różnica międzypokoleniowa jest, bo umożliwia ona osiągnięcie lepszych rezultatów życiowych niż w przypadku innego pokolenia. Pokazuje to, czy młodzi ludzie powielają pozytywne dążenie do sukcesu, czy też buntują się przeciw nim.

Jak myślisz, co młodzi w dzisiejszych czasach chcą osiągnąć?

- Młodzi chcą osiągnąć lepsze warunki życia od swoich rodziców, jednakże z powodu braku wiedzy i determinacji najczęściej im się to nie udaje.

Co jest dla ciebie ważne, co wyznacza twój system wartości?

- Dla mnie jest ważne to, żeby być bogatym w rozumieniu Russella H. Conwella, tzn. żeby postrzegać bogactwo jako szczęście, miłość, jednak nie do pieniędzy, ale do swobody i nieprzejmowania się tym, co materialne. Warto skupić się na wartości rodziny i innych ludzi bez potrzeby przejmowania się majątkiem.

Na kim wzoruje się młodzież?

- Młodzież wzoruje się przede wszystkim na osobach, które widzą w programach telewizyjnych i słyszą w radiu. Moim wzorem jest Krzysztof Cybul, ponieważ pokazuje on, że można odnieść sukces, dużo zarobić i przy tym spędzać czas z rodziną.

Ania Beger: Jak pan myśli, co młodzi w dzisiejszych czasach chcą osiągnąć?

Juliusz Gasentzer, pracownik Ekspedycji - Bydgoszcz Poczta Polska S.A.: Myślę, że większość młodych ludzi podąża za trendami konsumpcjonizmu, tzn. skupia się na posiadaniu dóbr materialnych, a nie na uczuciach i na tym, co ważne.

Co jest dla pana ważne? Co wyznacza pana system wartości?

- Staram się każdego traktować z szacunkiem. System wartości został zaszczepiony mi przez dziadków, bo oni mnie wychowywali. Z czasem musiałem go zmodyfikować, bo oni nie akceptowali inności, takiej jak np. niepełnosprawność.

Jak pan uważa, które profesje są dobre?

- Młodzi ludzie, jeśli już chcą pracować, niech nie biorą pierwszej lepszej pracy, jaka się trafi, tylko niech będą cierpliwi, bo często to zniechęca w dalszej drodze zawodowej.