- Jestem przeciętną nastolatka z buzującymi hormonami i nadmiarem energii. Nie lubię wyróżniać się z tłumu, ale 180 cm wzrostu robi to za mnie. Mam duże poczucie humoru, uwielbiam się śmiać i poznawać nowych ludzi. Wbrew pozorom jestem bardzo nieśmiała i zanim podejmę decyzję o napisaniu do kogoś, z kim jeszcze nie rozmawiałam, muszę się nastawić psychicznie. Staram się żyć z dnia na dzień i patrzeć na wszystko w realistyczny sposób. Jestem zdania, że jeśli coś jest nam pisane, to prędzej czy później to osiągniemy. Nie mam planu na swoje życie i chociaż w grudniu skończę 18 lat, moja przyszłość nadal jest wielkim znakiem zapytania.
- Najbliższe trzy lata to dla mnie, chcąc nie chcąc, czas poszukiwań i podjęcia chyba najważniejszej decyzji - co robić w życiu? W gimnazjum chciałam zostać aktorką. Potem jakoś mi przeszło. Na drugim miejscu było dziennikarstwo, które podobało mi się, jednak nie jestem przekonana do tego, czy to ma być mój przyszły zawód. Obecnie nie wiem, kim będę. Interesuje mnie język francuski, lubię czytać oraz pisać różnego rodzaju teksty literackie. W najbliższej przyszłości chciałabym wziąć udział w Światowych Dniach Młodzieży, a w dalszej pojechać do Francji.
Jestem buntowniczką, wspólnego zdania strażniczką.
Uśmiecham się do ludzi, to radość w nich budzi.
Siłę czerpię z Jezusa, Jego żywot mnie porusza.
Uwielbiam historię i często wysnuwam swoje teorie.
Dużo się kłócę, ale kiedyś tym Polskę do porządku przywrócę.
Tańczę, śmieję się i śpiewam, miłości wokół się spodziewam.
Moje plany czasami nie dochodzą do skutku, to doprowadza mnie do złości i smutku.
Dążę do celu, mając pomocników niewielu.
Pomagam rodzicom, bo wiem, że na mnie liczą.
Mój świat jest niesamowicie kolorowy i nie potrzebuję do tego magicznej podkowy.
Troska o rodzinę daje mi nadzieję, to ona sprawia, że się nie chwieję.
Odwaga i upór, to moje cechy, a życie dostarcza mi ogromnej uciechy.
- Już na początku nauki dołączyłam do szkolnej reprezentacji Debat Oksfordzkich, lecz moim największym życiowym osiągnięciem było dostanie się do Sejmu Dzieci i Młodzieży. Czymś, czego najbardziej w sobie nie lubię, to brak zdecydowania i fakt, że często zmieniam zdanie. Jeszcze na początku zeszłego roku chciałam iść do szkoły o profilu medycznym, lecz w ostatniej chwili wybrałam kierunek artystyczno medialny, bo w mojej głowie zrodziła się myśl, aby pójść w przyszłości na dziennikarstwo. Nie wiem, dokąd w życiu doprowadzą mnie moje spontaniczne decyzje, ale jak na razie, żyję chwilą.
- Mały, uśmiechnięty, uparty i leniwy potwór siedzi sobie w ławce pod ścianą, udając, że lekcja historii jest interesująca. To ja. Krótkie włosy wiecznie wpadają mi do oczu, przeszkadzając w rysowaniu po zeszycie. Zastanawiam się nad dzisiejszym treningiem na siłowni i planuję sobie wieczór z kubkiem kakao, czekoladą w kostkach i dobrą książką. Moje 17-, 18-letnie koleżanki i koledzy siedzą i notują w zeszycie, a ja oczywiście zajmuję się sprawami błahymi, ale takimi, które są dla mnie ważne: kolejne wyjście z chłopakiem, z którym uwielbiam się kłócić, kolejna próba zespołu, gdzie gram na perkusji i kolejna przespana noc, bo przecież tak uwielbiam spać. Nie jestem wyjątkowa. Ale jestem sobą.
- Jestem człowiekiem z charakterem. Mój świat jest zwariowany, a wydarzenia niemożliwe do przewidzenia. Moim marzeniem jest bycie wpływowym człowiekiem biznesu, który ma czas na pracę i przyjemności. Realizacja tych marzeń jest możliwa, ale wiąże się z ciężką pracą.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze