- Pamiętam, jak pracowałem w Romecie. Wtedy Polska była za wieloma granicami i barykadami. Nie tylko tymi politycznymi, które są oczywiste, ale też technologicznymi. Polska nie była reprezentowana w organizacjach, gdzie toczyły się dyskusje o losie nie tylko Europy, ale też gospodarki.
Nie tylko żyliśmy w niedostatku, ale byliśmy odcięci od wielu dóbr techniki. Dziś takiego samego mercedesa jak we Frankfurcie tuż po premierze można kupić w Bydgoszczy. To skróciło dystans w zakresie pozyskiwania informacji, czyli rozwoju. Przepływ towarów, kapitału, ludzi i idei zupełnie zmienia obraz Europy. Polacy wyszli z zamkniętej beczki w stronę wielowymiarowej przestrzeni gospodarczej.
Tyle o wielkich ideach. Przejdźmy do tych małych, które cieszą najbardziej. Spójrzmy na polską wieś. Pamiętam, jak na rowerze jeździłem z bańkami mleka, a zimą nieraz utknęło się w zaspie. Wtedy do szkoły było 10 km. Teraz do szkoły wiele dzieci jeździ zorganizowaną komunikacją albo samochodami.
Zamykając się przed Europą, skazujemy się na porażkę. Wrócimy do Rometu. Produkowaliśmy wszystko, a jednocześnie nic dobrego. Byliśmy wyłączeni z wielu rynków. Ludzie ciężko pracowali, a niewiele z tego wychodziło.
Zjednoczona Europa to nie tylko strumień pieniędzy z Brukseli i otwarte granice, ale także obrona przed agresją innych stref gospodarczych. Co samotna Polska mogłaby zrobić, gdyby Chiny chciały nas zalać swoją tanią odzieżą? Niewiele. Gdy występuje się razem, wraz z Unią Europejską, sytuacja się zmienia. Korzyści z członkostwa w Unii Europejskiej są ewidentne, nie tylko dla przedsiębiorców, ale dla każdego z nas.
- Większość swojego życia spędziłam w kraju, w którym nie było wolności. Byliśmy po niewłaściwej stronie muru, pozbawieni jakichkolwiek praw, możliwości, a przede wszystkim wyboru. Chciałam czuć się Europejką. Wejście do Unii spowodowało, że czuję się pełnowartościowym obywatelem Europy.
Wyjeżdżając za chlebem, musiałam prosić o paszport reżimową władzę. Wtedy, w najśmielszych oczekiwaniach nie sądziłam, że dożyję czasów, gdy będę mogła w pełni decydować o swoim życiu. Nie marzyłam, że będę mogła pojechać, gdzie tylko chcę, a ograniczać będzie mnie jedynie fantazja i pieniądze.
Transformacja ostatnich 25 lat nie ma równych w całych naszych dziejach. Można ją przyrównać tylko do czasów Kazimierza Wielkiego. Jestem dumna, że jestem Polką. Cała Europa widzi, jaką wielką pracę wykonaliśmy, by nikt nie żałował, że do niej weszliśmy. W tej chwili najważniejsze jest to, żebyśmy dalej szli w kierunku cywilizacji zachodnioeuropejskiej, a nie na Wschód. Uważam, że tego dorobku musimy pilnować, żeby nikt nam tego nie odebrał.
Jestem starszą panią, ale bardzo nowoczesną. Nie wyobrażam sobie, żebyśmy cofali się w rozwoju. Nasze osiągnięcia widać dookoła. Unia Europejska jest nam potrzebna jak powietrze.
- Jestem całym sercem za Unią Europejską. To wyjątkowy projekt, który od 60 lat gwarantuje brak konfliktów zbrojnych w Europie i wspólny rozwój. Uważam, że ma przyszłość, choć wiele osób w to wątpi. Coraz bardziej czuję się Europejczykiem i to nie tylko dlatego, że uważam, że jako Polacy dobrze na tym interesie wychodzimy.
Dobrze pamiętam czasy sprzed 1989 roku. Na moich oczach dokonała się fenomenalna zmiana. Zmienił się cały kraj, otoczenie każdego z nas. Od momentu wejścia do Unii Europejskiej ten proces jeszcze przyspieszył. Z przyjemnością patrzę, jak znika dawna szpetota. Dziurawych chodników i sypiących się tynków kamienic jest coraz mniej. Coraz bardziej upodabniamy się do miast czy miasteczek zachodnich. Z tej obserwacji mam wielką frajdę.
Eurosceptycyzm bierze się po części z narodowych strachów. Tam, gdzie widzę plusy, inni dostrzegają zagrożenia. Cieszę się, że mamy bliższy kontakt z innymi krajami, że na ulicy słychać inne języki. Dla mnie to źródło przyjemności.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze