Matura dziś i przed laty. Młodzi oceniają, starsi wspominają

- Zdawałam egzamin w Liceum Gastronomicznym w Pile - wspomina Eugenia Siwiec. - Miasto było jeszcze w ruinach. Jedynie budynek szkoły cudem uniknął zniszczeń wojennych. Do szkoły szło się wąską ścieżką, z obydwóch stron leżały gruzy. Pomimo tak ciężkich warunków zajęcia odbywały się zgodnie z planem. Do matury przystąpiło tylko osiemnastu uczniów. Z uśmiechem wspominam swoisty system rozwiązywania zadań z matematyki. Gdy się miało zaczęte pierwsze zadanie, można było wyjść do toalety, uprzednio zostawiając swoją pracę na stole, przy którym zasiadała komisja. Na szkolnym korytarzu uczeń musiał szybko przekazać zadania z sali biegłym matematykom z zaprzyjaźnionych uczelni. Tam były one rozwiązywane. Nie lada problem był z wniesieniem ściąg na salę egzaminacyjną. Ale tym zajął się szkolny katecheta, którego nikt nie podejrzewał o takie rzeczy. Niemałą rolę w tym procesie ściągania odegrał sam wychowawca klasy, który własnym ciałem zasłaniał uczniów przed komisją. Można też było znaleźć karteczkę z podpowiedzią w bułce, którą dostawało się podczas przerwy śniadaniowej. Przygotowaniem "takich bułek" zajmował się katecheta z pobliskiej parafii. Była to pierwsza duża matura pisana właśnie w tej szkole.

Wysłuchał Mateusz Siwiec, XV LO w Bydgoszczy

- Byłam dość dobrą uczennicą, więc matury się nie bałam. Przerażała jednak matematyka, z której tuż przed egzaminami brałam dużo korepetycji - wspomina Marta Garnik. - Tak jak i dziś, maturę pisało się w sali gimnastycznej, tylko w komisji byli jedynie nauczyciele ze szkoły. Kompletnie nie potrafiłam ściągać i zawsze bałam się, że ktoś mógłby mnie nakryć, a wtedy spaliłabym się ze wstydu, nie mówiąc już o niezdanej maturze. Kolega przed mną miał pełną garść ściąg, które mi podał! Mało nie umarłam ze strachu. Na szczęście udało się niepostrzeżenie podać je dalej. Kiedy już myślałam, że mam spokój, dyżurni zaczęli roznosić bułki (matury trwały bardzo długo, więc w trakcie pisania prac uczniowie mieli zapewniony posiłek). Okazało się, że w każdej z nich znajduje się ściąga. Stres powrócił. Szybko podniosłam rękę i zapytałam, czy można pójść do toalety. Chciałam już nawet z nich ściągnąć, ale poziom stresu był tak duży, że kompletnie nic z nich nie zrozumiałam. Po chwili karteczki były już spłukane w toalecie. Na stoliku można było trzymać swoje maskotki, które miały przynosić szczęście i być może to dlatego udało mi się tak łatwo pozbyć wszystkich ściąg. Koniec końców maturę zdałam i to wcale nie najgorzej.

Wysłuchała Michalina Garnik, XV LO w Bydgoszczy

- Pisałam maturę w Liceum Medycznym w Pile już jakiś czas temu. Nie lubię być taka jak wszyscy, dlatego zamiast tradycyjnej granatowej sukienki ubrałam krótkie spodenki w czarno-białą pepitkę (rodzaj kratki); do tego oczywiście rajstopy i wysokie szpilki - wspomina Aleksandra Jeziorska. - Nie obeszło się bez słów krytyki. Kiedy wchodziłam na aulę, by napisać egzamin dojrzałości z polskiego i biologii, komisja złożona z samych kobiet zaczęła szeptać. Od koleżanki z pierwszej ławki dowiedziałam się, że w ciemno obstawiają moją porażkę maturalną. - Jak ona śmiała się tak ubrać na maturę - mówiły. No i co? Jeden i drugi egzamin zdałam, a komentarze tych pań były raczej spowodowane zazdrością.

Wysłuchała Ada Jeziorska, XV LO w Bydgoszczy

Luiza Kilińska wspomina egzaminy z rozbawieniem: - Matura z matmy. Siedzimy na sali gimnastycznej. W komisji - wuefista, nauczyciel z innej szkoły i ksiądz - opowiada. - Wszyscy zestresowani, zagryzają ołówki i nagle słyszę szepty. Po minach moich koleżanek widzę, że też są zdezorientowane. W tym samym momencie wszystkie obejrzałyśmy się do tyłu. A nasz kochany ksiądz próbuje nas wspierać słowami: "Laski pamiętajcie, delta B do kwadratu minus 4 A razy C". Wszystkie dusiłyśmy w sobie śmiech.

- Matura powinna być kwestią indywidualnych wyborów i nie powinna być nazywana egzaminem dojrzałości na koniec szkoły średniej - przekonuje Dawid Malinowski. I argumentuje: - Mając prawie 20 lat, nie wiem, co mi życie pokaże.

Wtóruje mu Dawid Chełmiński: - Stereotyp, że bez matury nie znajdzie się pracy, wydaje mi się jest już nieaktualny, gdyż można znaleźć pracę w swoim zawodzie nie posiadając matury.

Piotr Mucha: - Poważnym minusem jest wywierana presja na uczniach i nauczycielach. Realizacja programu nauczania zaczyna się i kończy na haśle: "masz to umieć na maturę". Koniec końców uczeń zamiast wiedzieć, dlaczego mówi się "wziąć" a nie "wziąść", wie, że Kordian próbował popełnić samobójstwo.

Emil Matjaszek: - Matura to bzdura. Dlaczego jeden egzamin ma przesądzić o tym, czy dostanę się na studia czy nie? Mądremu nie podpasują zadania, a głupi będzie miał szczęście i zda lepiej? Bez sensu... Ustawienie całego życia w ciągu trzech dni to bzdura.

- Matura obecnie jest biletem na studia, który praktycznie nie sprawdza niczego, oprócz tego czy dany osobnik jest dzieckiem szczęścia czy nie - twierdzi Krzysztof Szynkiewicz.

Są tacy, którzy myślą inaczej. 17-letnia Natalia uczęszczająca do liceum i planująca w przyszłości studia głęboko wierzy w sens matury, uważa, że mobilizuje ona do dalszej pracy i oddziela osoby nadające się na studia od tych bardziej leniwych.

Milena Mylkie wybiera się na UMK, gdzie planuje studiować administrację. Na naukę ma swój patent - rozpisuje informacje na kartkach i wkłada do segregatora. By uporać się ze stresem, słucha muzyki i piecze ciasta, bo to ją wycisza.

Dla Oliwi Lewandowskiej (planuje dostać się na psychologię i zdaje rozszerzenie z polskiego i historii), lekarstwem na stres jest słuchanie muzyki i spacery z najbliższymi. Patryk Olewiński - uprawia sport. Dominika Rogala - biega, by zredukować stres. Roksana Sobieraj do matury podchodzi poważnie i systemowo: codziennie powtarza materiał, chodzi na korepetycje, ogląda filmy (bo matura ustna z polskiego obejmuje różne teksty kultury). By zredukować stres, spotyka się ze znajomymi lub gra na fortepianie. Marzy o studiach aktorsko-wokalnych.

Joanna Wróbel obiecywała sobie przed lustrem, że będzie, zgodnie z ambicjami, uczyć się dzielnie każdego dnia. Niestety, wszystko legło w gruzach. Joasia uczy się głównie do sprawdzianów powtórkowych. Asia radzi sobie ze stresem, jeżdżąc na rowerze lub spacerując z psami.

Wiktoria Gawłowska najbardziej boi się obowiązkowego egzaminu z matematyki. Wspomina także opowieści mamy na temat matury. - Mama nie ściągała na maturze, choć były to czasy, w których było to powszechne zjawisko - mówi. - W dniu, kiedy miała iść na maturę, popłakała się i powiedziała, że nigdzie nie idzie, bo nic nie umie. Na maturę zaprowadził ją ojciec.

Autorzy: Magda Stepka, I LO w Nakle nad Notecią, Uczniowie ZSMEiE i VIII LO w Toruniu, Kamila Kilińska, XV LO

W pierwszym dniu matur, o godz. 9 uczniowie napiszą egzamin z polskiego na poziomie podstawowym, a po południu przeprowadzony będzie egzamin z języka polskiego na poziomie rozszerzonym.

Do matury przystąpi prawie 15 tysięcy uczniów z województwa. Wszyscy obowiązkowo napiszą egzamin z polskiego, matematyki i wybranego języka obcego. Obowiązkowo muszą napisać jeden egzamin z wybranego przedmiotu na poziomie rozszerzonym. Muszą też przystąpić do dwóch egzaminów ustnych: z języka polskiego i obcego, przy czym ten pierwszy ma zmienioną formułę. Zamiast prezentacji zdający losuje zadanie przygotowane przez komisję egzaminacyjną, na przygotowanie wypowiedzi ma 15 minut.