Przewodnicy oprowadzali już turystów po mieście szlakiem Święcickiego, czy trasą bydgoskich murali. Ale są też tacy, którzy proponują tzw. turystykę sakralną w mieście. Broszurę, opisującą szlak, wydało i rozprowadza Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych. W środku zamieszcza mapkę Śródmieścia, na której precyzyjnie oznacza, gdzie mieszczą się poszczególne kościoły. Przekonuje, że warto je odwiedzić. - Turystyka sakralna jest dość prężnie rozwijającą się gałęzią ruchu turystycznego w wielu krajach Europy, szczególnie na Inflantach - czytamy. - Umożliwia ona poznanie bogactwa życia religijnego, ale też kultury różnych społeczności. (...) Ze środków publicznych wydawane są przystępne foldery i pocztówki. W Polsce, w tym w Bydgoszczy, nie ma takiej praktyki, choć warunki ku temu są wystarczające (blisko 20 wyznań w grodzie nad Brdą i Wisłą). Póki co turystyka sakralna wymaga więc inicjatywy własnej, w szczególności jeśli idzie o zwiedzanie wnętrz świątyń oraz uczestnictwo w nabożeństwach.
Przewodnik Towarzystwa ma w tym pomóc. Idziemy na zaproponowany w nim "Szlak wielu wyznań", by przekonać się, czy warto.
Autorzy przewodnika gwarantują, że zmieścimy się w godzinie. - Większość świątyń nie rzymskokatolickich znajduje się w obrębie ukształtowanej na przełomie XIX i XX wieku północnej części Śródmieścia - czytamy.
Pierwszy przystanek to Kościół Zbawiciela przy ul. Warszawskiej, parafia ewangelicko-augsburska. Piękna, neogotycka świątynia, projektu Heinricha Seelinga, architekta z Berlina, tego samego, który projektował Teatr Miejski. W maju zostało otwarte tuż przy kościele Luterańskie Centrum Kulturalne.
Sale Królestwa Świadków Jehowy mieszczą się w budynku przy ul. Dworcowej 81 A. W całym województwie działa ok. 60 takich zborów z ponad 6,6 tys. głosicieli. Pierwsi Świadkowie Jehowy przybyli do Bydgoszczy na początku poprzedniego stulecia.
Kaplica Adwentystów Dnia Siódmego jest niewielka, ukryta między kamienicami przy ul. Lipowej. To centralny zbór okręgu kujawskiego diecezji zachodniej tego Kościoła.
Historia bydgoskich Adwentystów sięga 1919 r., kiedy do miasta przybył Szwajcarski duchowny z misją założenia nad Brdą wydawnictwa kościelnego. Dwa lata później zorganizował w Bydgoszczy pierwszy zjazd kościoła adwentystycznego, wierni przyjęli obowiązującą do dziś nazwę. Początkowo dom modlitwy mieścił się przy ul. Zduny, kościół przy Lipowej wybudowano w latach 30-tych.
Przewodnik podaje, że przy ul. Wileńskiej 12 znajdę salę zgromadzeń Wolnych Badaczy Pisma Świętego. Niestety, nie udaje mi się jej zlokalizować.
Idę do Kościoła Polskokatolickiego przy ul. Śniadeckich (to następny punkt na "Szlaku wielu wyznań"). Nosi wezwanie Zmartwychwstania Pańskiego, mieści się pod numerem 36. Skupia ok. 300 rodzin.
Budynek powstał w drugiej połowie XIX wieku jako pierwszy obiekt sakralny na terenie obecnego Śródmieścia. Początkowo był domem modlitwy dla Zjednoczenia Apostolskiego. Po wojnie przeszedł w ręce Kościoła Polskokatolickiego.
Wg przewodnika, przy ul. Zduny 10 A znajdę aż trzy wyznania: Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego, salę zgromadzeń Świeckiego Ruchu Misyjnego "Epifania" oraz salę zgromadzeń Kościoła Chrześcijan Baptystów Zbór II.
al
Na sąsiedniej posesji, przy ul. Zduny 8, znajduję kaplicę Zboru Kościoła Zielonoświątkowego "Kościół dla Ciebie". To jeden z dwóch bydgoskich zborów zieloświątkowych. Drugi działa na Glinkach, przy ul. Janikowskiej.
Pod numerem 8 - Sala Zgromadzeń Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Bydgoska gmina mormońska należy do warszawskiego dystryktu kościoła. Raz w tygodniu organizuje trzy nabożeństwa.
Przy ul. Pomorskiej 46 - mój przedostatni przystanek, według przewodnika. W praktyce ostatni. I pod innym numerem: 41. Tu mieści się kaplica Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego.Metodyści w Bydgoszczy działali od 1935 r. W tej świątyni dopiero od czasów powojennych, bo obiekt wcześniej należał do baptystów.
Powinnam znaleźć też pod tym adresem salę zgromadzeń Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego, ale nie mogę jej zlokalizować. Szukam szybko w sieci. Wyskakuje mi adres przy ul. Hetmańskiej 20, na piętrze kamienicy. Zakładam, że i tak w środku tygodnia do środka nie wejdę, więc odpuszczam sobie poszukiwania. Chcę zmieścić się w godzinie.
Zwiedzam w poniedziałek, wszystkie świątynie i sale na "Szlaku Wielu Wyznań" są zamknięte. Szkoda, bo dopiero wejście do środka, czy rozmowa z wyznawcami byłaby przygodą. Czy zobaczyłam ciekawe miasto? Raczej nie. Szlak wiedzie co prawda urokliwymi ulicami Śródmieścia, ale jednak tymi najbardziej zaniedbanymi. Krążyłam między Pomorską, Śniadeckich, Mazowiecką, Lipową, czy Zduny. Wprawne oko dostrzeże niezaprzeczalne walory tutejszych kamienic, ale gdybym chciała pokazać Bydgoszcz, komuś, kto jej nie zna, zdecydowanie od tych rejonów bym nie zaczęła. Ale szlak ma inny walor - edukacyjny. Mało kto, nawet spośród rodowitych bydgoszczan jest świadomy, że na tak niewielkim terenie, tuż obok siebie funkcjonuje tyle różnych wyznań.
Szkoda, że szlak nie obejmuje wszystkich. A do zobaczenia, poza wyznaczoną trasą są jeszcze m.in. cerkiew p.w. św. Mikołaja przy Nowym Rynku, kaplica Kościoła Ewangelickich Chrześcijan na Jarach, kaplica Kościoła Zielonoświątkowego na Glinkach, czy sala zgromadzeń buddystów przy Placu Wolności.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze