Pierwszy raz odwiedziła Bydgoszcz w 1999 roku. Startowała na mistrzostwach świata kadetów. Miała 17 lat. Wówczas jej zwycięstwo przeszło bez echa, 18 lipca 1999 roku zdobyła pierwszy w swoim życiu złoty medal na wielkiej imprezie. Skoczyła na stadionie Zawiszy 4,10 m i wygrała finał skoku o tyczce. Szukaliśmy w archiwum naszej "Gazety" z lata 1999 roku wzmianki i zdjęcia złotej medalistki skoku o tyczce. Znaleźliśmy jej nazwisko zapisane jako "Issinbajewa" przez dwa "s" - w takiej błędnej formie widniało na oficjalnej liście zawodników MŚ.
Jelena Gadżijewna (to od imienia ojca) Isinbajewa urodziła się 3 czerwca 1982 roku w Wołgogradzie (czyli dawnym Stalingradzie). Ma w sobie tatarską krew. Kiedy miała pięć lat, zaczęła trenować gimnastykę, razem zresztą ze swoją młodszą o rok siostrą - Niną. Jelena była najwyższa z rówieśniczek. Rodzice namówili jednak trenerów do przyjęcia 5-letniej Jeleny na zajęcia gimnastyczne. Do 11. roku życia razem z siostrą wygrywały wszystkie zawody w Wołgogradzie i okręgu. Jeszcze dwa lata przed sukcesem na lekkoatletycznych mistrzostwach świata w Bydgoszczy Jelena marzyła o sportowej karierze jako gimnastyczka. Zdobyła nawet tytuł mistrza sportu. W 1997 roku zaczęła uprawiać lekką atletykę.
Jej pierwszym trenerem był siwowłosy Jewgienij Trofimow, specjalista od skoku o tyczce. Pierwsze wrażenie w hali to zaskoczenie, kiedy zobaczyła, jak wysokie są stojaki, na których zawieszona została poprzeczka. Trofimow przywitał swoją nową podopieczną pytaniem: - Jelena, czy ty znasz Bubkę? A ona: - Kto to taki? Trofimow wyjaśnił, kim jest Bubka, a potem kazał iść na skocznię. Rekordzistka świata, zaczynała od pokonywania poprzeczki zawieszonej 2 m nad ziemią. Dwa miesiące później skoczyła już 3,50 m - dało jej to drugie miejsce w halowych mistrzostwach Rosji 16-latków. Latem 1998 roku wystartowała w reprezentacji kraju.
W 2003 roku Isinbajewa przyjechała do Bydgoszczy po raz drugi na młodzieżowe mistrzostwa Europy. Razem z rosyjską reprezentacją zamieszkała w skromnym hoteliku niedaleko ul. Powstańców Wlkp, za ośrodkiem dla niewidomych. Wówczas była już jednak rekordzistką świata.
Po raz drugi wywiozła z naszego miasta złoty medal. Wygrała finał skoku o tyczce w młodzieżowych mistrzostwach Europy, ale już nie była anonimową postacią. Kilka dni przed startem na Zawiszy pobiła na zawodach w Gateshead swój pierwszy rekord świata należący do najbardziej znanej wtedy tyczkarki świata Amerykanki Stacy Dragili. Skoczyła w Anglii 4,82 m, poprawiając swój ówczesny rekord życiowy o 9 cm. U nas wyznała miłość - Kocham Bydgoszcz. To miasto jest dla mnie szczęśliwe. Teraz chyba będę musiała znowu tu przyjechać, żeby pobić rekord świata
Później zaczęła je poprawiać seryjnie. Jej marzeniem stało się dorównanie pod tym względem samemu Siergiejowi Bubce. Ukraiński arcymistrz bił rekordy świata 35 razy. Isinbajewa na razie uczyniła to 27 razy. W hali jej rekord wynosi obecnie 5 metrów, a na otwartym stadionie 5,06 m. Barierę 5 metrów przekroczyła po raz pierwszy 22 lipca 2005 roku.
W 2003 roku w Bydgoszczy marzyła o kupieniu auta, chciała żiguli. Przed igrzyskami w Atenach w 2004 roku o żiguli już zapomniała. - Chciałabym sobie kupić o wiele lepszy samochód - mówiła wówczas. Kiedy na igrzyskach w stolicy Grecji zaliczyła kolejny triumf okraszony rekordem świata, przyszły kolejne cele. - Teraz chciałabym jacht. Za sam start płacono Rosjance 50 tys. euro. Tyle otrzymała w Bydgoszczy, kiedy pojawiła się na Pedros Cup. Teraz kosztuje mniej. To efekt kryzysy formy, jak dopadł ją w poprzednim sezonie. Na mistrzostwach świata zajęła 6. miejsce.
- 5,10 do 5,15. To jest możliwe - prorokowała Isinbajewa, o ile jest w stanie jeszcze poprawić swój rekord. Teraz mocno trenuje, żeby wrócić do swej mistrzowskiej formy.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze