Jednostki Armii Czerwonej, które zajęły Szubin i Rynarzewo próbują przebić się do Bydgoszczy. Niemiecka obrona wypiera Rosjan. Dzień później mają oni więcej szczęścia, choć nie do końca. Spod Nakła w kierunku Bydgoszczy wyruszają czołgi 47. i 65. Brygady Pancernej. Wdzierają się do Czyżkówka, ale uzbrojeni w pancerfausty Niemcy znowu odpierają atak.
Po zajęciu Zielonki Armia Czerwona ponownie naciera na miasto. Robią to także jednostki atakujące od strony Solca Kujawskiego. Walki trwają w dzielnicach Rupienica, Bartodzieje Małe i Kapuściska Wielkie. Rosjanie nie dają się z nich wyprzeć, ale też nie zdobywają ich w całości.
Już ok. 5 nad ranem radziecka artyleria rozpoczyna ostrzał pozycji nieprzyjaciela. Jednocześnie piechota rusza w kierunku ul. Szubińskiej. Ciągle też trwają walki na Bartodziejach, Kapuściskach i w Rupienicy. Idący wzdłuż ul. Toruńskiej i Kujawskiej Rosjaninie wspierani przez Wojsko Polskie docierają do Zbożowego Rynku. Tam jednak napotykają na silną obronę niemiecką. Polacy docierają do zgliszcz mostu Bernardyńskiego wysadzonego przez okupantów już 22 stycznia. Naziści chcieli zniszczyć wszystkie mosty, ale nie do końca im się to udało. Przede wszystkim ocalone zostają mosty kolejowe i Królowej Jadwigi. Walki w centrum miasta stają się coraz bardziej zajadłe. Niemcom na pomoc przybywają rozbite oddziały regularnej armii ze wschodu. Polscy i Rosjanie napotykają mocny opór z gmachu więzienia przy ul. Wały Jagiellońskiej. Do starć dochodzi też na ul. Długiej i na Starym Rynku. 24 stycznia praktycznie cała południowa część miasta opanowana jest przez wojska polskie i radzieckie. Pierwszym komendantem miasta zostaje major Daniel Kulik. Walki ciągle jeszcze trwają.
Czołgi przechodzą przez most Królowej Jadwigi. Ocalał on dzięki poświęceniu grupy oporu z Fabryki Sygnałów Kolejowych Filbrandta, która zniszczyła druty prowadzące do ładunków wybuchowych. Próbujący je naprawić niemieccy saperzy wpadli w ręce polskich zwiadowców.Po czołgach przez most przeprawia się piechota. Grupy żołnierzy przechodzą przez częściowo zamarzniętą Brdę. Rosjanie i Polacy wchodzą na ul. Dworcową, Sowińskiego, Gdańską. Na pl. Piastowskim polskie czołgi otaczają mieszkańcy miasta. Jednocześnie trwa wymiana ognia w centrum. Pociski radzieckiej artylerii trafiają w Teatr Miejski znajdujący się przy pl. Teatralnym. Część budynku staje w ogniu (ostatecznie spłonie kilka dni później, po tym, jak radzieccy żołnierze rozpalili w środku ogień, by się ogrzać). Mający działa na ul. Gdańskiej Niemcy ostrzeliwują kamienice wschodniej pierzei Starego Rynku. One też płoną.
Dowódcę zmieniają Niemcy. Pułkownika Wutha, który udaje się na zabieg medyczny do Świecia, zastępuje podpułkownik von Arnim. Niemcy po ciężkich walkach wyparci zostają z Jachcic. Obrona skupiać się teraz będzie w kompleksach koszarowych przy ul. Gdańskiej i Artyleryjskiej. Ich sytuacja z każdą godziną staje się jednak coraz gorsza. Von Arnim czeka na rozkaz wycofania się z miasta. Ten jednak nie nadchodzi. W tej sytuacji sam podejmuje taką decyzję. Rankiem 26 stycznia niemieccy żołnierze podejmują próbę przebicia się na północ w stronię Maksymilianowa.
Korzystałem z książek: ,,Historia Bydgoszczy 1939-1945'' pod red. Mariana Biskupa i ,,Bydgoszcz 1945" Łukasza M. Nadolskiego i Arkadiusza Kalińskiego. Zdjęcia pochodzą z albumu ,,Bydgoszcz na starej fotografii".
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze