Koronowskie więzienie utworzono w 1819 r. na mocy reskryptu króla Fryderyka Wilhelma III, kiedy to władze pruskie przejęły majątek zakonu cystersów wraz z klasztorem i kościołem. Zabudowania klasztorne zaadoptowano na więzienie. Objęło ono wszystkie budynki zlokalizowane po wschodniej i południowej stronie świątyni, m.in. pałac opata i furtę. Klasztor przystosowano do nowych potrzeb, zachowując jego bryłę, elewacje, jak również w znacznym stopniu układ pomieszczeń i sklepienia. W drugiej połowie XIX w. rozebrano południowo-wschodni narożnik, wznosząc na jego miejscu nowy, pięciokondygnacyjny budynek dla skazanych. Zmianom funkcji, na mieszkalną bądź administracyjną, uległ również pałac opata i furta klasztorna. Pod koniec XIX w. wzdłuż południowej krawędzi dziedzińca (na zdjęciu) wybudowano prostokątny w rzucie obiekt gospodarczy, pierwotnie zapewne kuchnię - współcześnie kaplica więzienna i magazyn. Adaptacja zabudowań klasztornych na więzienie trwała rok. W chwili przejęcia budynki przyklasztorne miały zabudowę typowo barokową, której elementy architektoniczne i dekoracyjne pozostały do dzisiaj
Wszystkie komentarze