Zmarł 22 listopada. Miał 81 lat. Profesor Collegium Medicum. Od 1960 pracował w bydgoskiej służbie zdrowia jako otolaryngolog, a w latach 1968-1972 kierował Wydziałem Zdrowia i Opieki Społecznej Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Bydgoszczy. Od 1973 był starszym asystentem (potem adiunktem) w Zespole Nauczania Klinicznego w Bydgoszczy Akademii Medycznej w Gdańsku. W 1975 na Akademii Medycznej w Warszawie uzyskał doktorat z nauk medycznych. Pozostawał związany z kształceniem lekarzy w Bydgoszczy także po kolejnych przekształceniach organizacyjnych: w ramach Filii Akademii Medycznej w Gdańsku (od 1975), na Akademii Medycznej w Bydgoszczy (Katedra i Klinika Alergologii), wreszcie na Wydziale Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu jako kierownik i profesor Katedry i Zakładu Pielęgniarstwa Społecznego. W 1987 został pełnomocnikiem wojewody bydgoskiego ds. powołania i organizacji Szpitala XXX-lecia w Bydgoszczy(późniejszy Szpital Uniwersytecki nr 2 im. dr. J. Biziela), pełnił też funkcję dyrektora tego szpitala.
Zmarł 7 listopada 2016 w wieku 85 lat. Założyciel i twórca sekcji kajakarskiej w Zawiszy, wieloletni trener, wychowawca pokoleń zawodników w tym medalistów Igrzysk Olimpijskich, mistrzostw świata, Europy i Polski. Zenon Buchholz karierę sportową rozpoczął tuż po zakończeniu II wojny światowej w 1946 roku w toruńskim Pomorzaninie. Po powołaniu do odbycia zasadniczej służby wojskowej, w 1951 roku trafił do bydgoskiego Zawiszy, w którym w dwójce z Henrykiem Masłowskim m. in. dwukrotnie wywalczył wicemistrzostwo Polski. Po zakończeniu służby wojskowej Zenon Buchholz wrócił do rodzinnego Torunia, a 1960 roku zatrudniono go już jako trenera w Zawiszy. W klubie powierzono mu stanowisko trenera-koordynatora, a jego praca szybko zaczęła procentować dobrymi rezultatami. Sekcja kajakowa wojskowego klubu w 1960 roku została drużynowym wicemistrzem Polski.
Fachowość Buchholza dostrzeżono także w Polskim Związku Kajakowym, czego efektem było powołanie go do olimpijskiego sztabu szkoleniowego, jako trenera kadry, na igrzyska w Tokio w 1964 roku. Na emeryturę przeszedł w 1983 roku. Nadal był jednak czynnym działaczem. Z jego inicjatywy w 1985 roku rozpoczęto modernizację toru regatowego w Brdyujściu. Pracował m.in. w bydgoskim Pałacu Młodziezy, Totalizatorze Sportowym i w Szkole Podstawowej nr 39, w której prowadził sekcję kajakową.
Zmarł 6 stycznia 2017. Miał 79 lat. Wspaniały trener Zawiszy. Wychował Zbigniewa Bońka. Z Zawiszą był związany ponad 50 lat. Jeszcze w grudniu ub. roku uczestniczył w uroczystej gali na 70-lecie klubu. Leszek Rzepka był trenerem reprezentacji województwa, która w 1972 r. wygrała prestiżowy Puchar Michałowicza, Potem przygotowywał drużynę, która na Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży w Krakowie zajęła piąte miejsce. W jej składzie znaleźli się m.in. Adam Kensy, Stefan Majewski i Zbigniew Boniek.
W 1985 r. z ekipą Zawiszy wygrał mistrzostwo Wojska Polskiego, a rok później wywalczył wicemistrzostwo Polski juniorów. W tym zespole byli zawodnicy, którzy tworzyli fundament drużyny Zawiszy walczącej w ekstraklasie na przełomie lat 80. i 90.
Zmarł 27 lutego w wieku 81 lat. Piłkarz i trener piłkarski. Podczas długoletniej kariery szkoleniowej prowadził m.in. Zawiszę Bydgoszcz i za jego kadencji w kadrze seniorskiej tego zespołu zadebiutował w 1974 roku Zbigniew Boniek. Potem był szkoleniowcem m.in. Legii Warszawa.
Zmarł 6 marca w Stockerau, w Austrii. Miał 58 lat. Występował jako zawodnik bydgoskiego Zawiszy jako obrońca w latach 1980-1981, w ekstraklasie. W bydgoskim klubie debiutował 9 marca 1980 roku w meczu Lech Poznań - Zawisza 2:0. Ostatni mecz rozegrał 10 października 1981 roku, gdy Radomiak Radom pokonał 1:0 Zawiszę w spotkaniu II ligi. W barwach Niebiesko-Czarnych wystąpił w 52 meczach ligowych, z czego 45 spotkań rozegrał w ekstraklasie i 7 w ówczesnej II lidze (obecnie I liga). Wystąpił też w jednej potyczce w Pucharze Polski. Jako reprezentant Polski wystąpił w 37 meczach i zdobył jednego gola. Grał, jako zawodnik Pogoni Szczecin w reprezentacji podczas finałów piłkarskich Mistrzostw Świata w Meksyku (1986).
Zmarła 10 maja w wieku 77 lat. W 1970 rozpoczęła pracę w "Dzienniku Wieczornym". Pisała także w "Ilustrowanym Kurierze Polskim" w "Gazecie Pomorskiej". W latach 1975-1992 była dziennikarką Polskiego Radia w Bydgoszczy. Od 1998 do śmierci piastowała funkcję redaktora naczelnego "Kalendarza Bydgoskiego", wydawanego przez Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy.
Zmarła 16 maja, miała 63 lata. Radna i znana społeczniczka związana z bydgoskim Błoniem. Przez dwie kadencje była radną Platformy Obywatelskiej. Aktywnie walczyła o osiedle Błonie, m.in. o basen "Czwórka" przy Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4 im. Kazimierza Wielkiego, świetlicę środowiskową przy ul. Broniewskiego, plac zabaw i skatepark przy ul. ks. Schulza, monitoring na osiedlu oraz miejsca parkingowe w dzielnicy. Była przewodniczącą Rady Osiedla Błonie, działała w stowarzyszeniu osiedlowym oraz w strukturach Bydgoskiej Spółdzielni Mieszkaniowej.
Zasiadała także w komisjach: Gospodarki Przestrzennej - zastępca przewodniczącego komisji, Samorządności i Statutowo-Organizacyjnej, Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki oraz Rodziny i Polityki Społecznej.
Zmarł 20 lipca w wieku 78 lat. Specjalizował się w hodowli kwiatów. W roku 1971 rozpoczął pracę w bydgoskiej filii Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu, z której później, po przekształceniu w filię Akademii Rolniczej, a następnie połączeniu z Wyższą Szkołą Inżynierską powstała Akademia Techniczno-Rolnicza, a w końcu Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy.
Przez blisko ćwierć wieku był kierownikiem Katedry Ogrodnictwa i Zakładu Roślin Ozdobnych, dwanaście lat pełnił funkcję dziekana Wydziału Rolniczego, a trzy lata prorektora ATR.
Aktywnie uprawiał sport, biegał na średnich dystansach. Dziesięć razy zdobywał tytuł mistrza Polski. Ustanowił halowy rekord Polski na 800 m.
Zmarł 11 lipca w wieku 81 lat. Wieloletni dyrektor ZNTK w Bydgoszczy. Pasjonat żeglarstwa, jachtowy kapitan żeglugi wielkiej, żeglarz i autor książek poświęconych żeglarstwu. Organizator i twórca żeglarstwa morskiego w Bydgoszczy. W roku 1964 stworzył Sekcję Żeglarstwa Morskiego przy klubie KKS Brda, obecnie działającą przy klubie Bydgostia. Z jego inicjatywy zostaje wybudowany pierwszy bydgoski jacht oceaniczny Euros, który stał się jednym z najsławniejszych polskich jachtów. Również jemu zawdzięcza się powstanie kolejnych jachtów: Zentka i Solanusa.
Zmarł 17 sierpnia w wieku 60 lat. Pisarz, dziennikarz, krytyk literacki, autor sztuk teatralnych, wydawca. Zdobywca m.in. literackiej nagrody "Strzała Łuczniczka". Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (SPP) oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP). Pełnił funkcję redaktora naczelnego IKP. W latach 1992-1993 - rzecznik wojewody bydgoskiego Włodzisława Gizińskiego, w latach 1997-1998 był dyrektorem gabinetu wojewody bydgoskiego Krzysztofa Sidorkiewicza, w 2006 r. - doradcą wojewody kujawsko-pomorskiego Józefa Ramlaua.
Zmarł 13 września. Miał 43 lata. Siatkarz bydgoskiego Chemika. Nauczyciel wf w bydgoskich szkołach. Pracowało jako policjant w Solcu Kujawskim. Był osobą, która zawsze była skora do pomocy. Kilka lat temu prowadził rekreacyjne biegi, które organizowała wówczas w Myślęcinku "Gazeta Wyborcza". Wolontariusz podczas imprez sportowych w Bydgoszczy. Nagły atak choroby Guillaina-Barrego dopadł byłego zawodnika Chemika w wakacje. Przestał oddychać, paraliż dotknął całe ciało. Na ratunek pospieszyli kibice i koledzy z boiska. Oddawali krew. Niestety były siatkarz Chemika odszedł po kilkutygodniowej walce.
Zmarł 11 września w wieku 76 lat. Ks. kanonik pracował przez wiele lat w bydgoskich parafiach: św. Trójcy, Chrystusa Króla, św. Jadwigi Królowej, św. Antoniego z Padwy, a ostatnio w kościele św. Łukasza. Posługę kapłańską pełnił również w Inowrocławiu, Brzozie i Nowej Wsi Wielkiej.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze