Najnowszy ranking ukazał się w listopadowym numerze "Rowertour". Wzięto w nim pod lupę 39 miejscowości i oceniono je według 18 kryteriów, m.in. długości dróg rowerowych, ich nawierzchni, bezpiecznych miejsc parkingowych dla jednośladów, długości kontrapasów. Sprawdzono również, czy urzędnicy prowadzą spójną politykę rozwoju rowerowej infrastruktury oraz czy mają odpowiednie dokumenty strategiczne. Przyjrzano się także budowie nowych dróg i remontom starszych. Podstawą są więc twarde liczby, ale - jak to w rankingach bywa - przeliczane na punkty, co daje jakąś swobodę interpretacyjną. Warto też zaznaczyć, że zestawienie powstało na podstawie zebranych ankiet. Skrupulatność ich wypełnienia miała wpływa na wyniki końcowe.
Od lat niekwestionowany lider rankingu. Także w tym roku udało mu się utrzymać pierwszą pozycję. Mocny niemal w każdej ocenianej kategorii. Słabsze noty dostał jedynie za remonty i budowę nowych dróg rowerowych przeprowadzonych w ostatnich dwóch latach.
Toruń zajął drugą pozycję, poprawiając tym samym wynik z ostatniego rankingu przeprowadzonego w 2014 r. - wówczas uplasował się na trzecim miejscu.
Komplet punktów przyznano Toruniowi m.in. za możliwość bezpłatnego przewozu rowerów autobusami i tramwajami, dobre warunki do jazdy w parkach oraz dużą liczbę stojaków rowerowych. W ostatnich kilku latach Miejski Zarząd Dróg zainstalował w mieście ponad tysiąc stojaków, do których można bezpiecznie przypiąć rower za ramę. Ich miejsca wskazali sami mieszkańcy. Uznanie autorów plebiscytu zdobyła też łączna długość pasów ruchu dla cyklistów oraz to, że drogi w większości nie są z kostki.
Ranking pokazuje też słabe strony Torunia. Kuleją m.in. remonty dróg dla cyklistów oraz stosowanie rozwiązań technicznych ułatwiających jazdę, np. kontrapasów oraz dopuszczenia ruchu rowerów w obu kierunków na ulicach jednokierunkowych.
Mocne strony: ulice z wyznaczonymi pasami ruchów dla rowerów, parki, w których można nie tylko odpocząć, ale też pojeździć na dwóch kółkach.
Słabe strony: mało remontów dróg rowerowych, niewiele ścieżek wybudowanych w ostatnich dwóch latach oraz słabe starania władz o finansowanie zewnętrzne na tworzenie infrastruktury dla cyklistów.
Mocne strony: przyjazne zasady przewozu rowerów w pojazdach komunikacji miejskiej, parki, w których można nie tylko odpocząć, ale też pojeździć na dwóch kółkach, przyjazne centrum miasta.
Słabe strony: niezadowalające starania władz o finansowanie zewnętrzne na tworzenie infrastruktury dla fanów dwóch kółek, zbyt mało dróg o nawierzchni asfaltowej.
Mocne strony: spójność sieci rowerowej infrastruktury drogowej i stref uspokojonego ruchu, dzięki czemu bezpiecznie można przedostać się z centrum do granic miasta, przyjazne zasady przewozu rowerów w autobusach i tramwajach.
Słabe strony: nieprzyjazne rowerzystom centrum miasta, słabe starania władz o finansowanie zewnętrzne na tworzenie infrastruktury dla fanów dwóch kółek.
Mocne strony: dopuszczenie ruchu rowerowego w obu kierunkach na ulicach jednokierunkowych, przyjazne centrum miasta, liczba stojaków, możliwość przewozu rowerów w pojazdach komunikacji miejskiej.
Słabe strony: brak remontów dróg rowerowych, brak spójnej sieci dróg, która pozwala na bezpieczny przejazd z centrum na obrzeża miasta, słabe starania władz o finansowanie zewnętrzne na tworzenie infrastruktury rowerowej.
Mocne strony: przyjazne rowerzystom centrum miasta, liczba stojaków, starania władz miasta o finansowanie zewnętrzne na budowę rowerowej infrastruktury oraz parki, w których można nie tylko odpocząć, ale też pojeździć na dwóch kółkach.
Słabe strony: brak spójnej sieci dróg, która pozwala na bezpieczny przejazd z centrum na obrzeża miasta, miasto nie remontuje rowerowych traktów.
Mocne strony: przyjazne rowerzystom centrum miasta, parki i skwery, w których cykliści mogą znaleźć wytchnienie, przyjazne zasady przewozu rowerów w pokazdach komunikacji miejskiej.
Słabe strony: miasto nie remontuje rowerowych dróg, zbyt mało ścieżek o nawierzchni asfaltowej.
Mocne strony: przyjazne rowerzystom centrum miasta, spójność sieci rowerowej, infrastruktury drogowej i stref uspokojonego ruchu, dzięki czemu bezpiecznie można przedostać się z centrum do granic miasta oraz parki i skwery, w których cykliści mogą odpocząć.
Słabe strony: miasto nie remontuje rowerowych dróg, brak ulic z pasami ruchu dla cyklistów oraz słabe starania o finansowanie zewnętrzne na tworzenie infrastruktury.
Komplet punktów dostał za długość rowerowych dróg wybudowanych w ostatnich dwóch latach. Rzeszów został też najlepiej oceniony ze wszystkich miejscowości za długość pasów ruchu dla cyklistów w stosunku do wielkości miasta. Dobrze poszło mu również w kategorii ,,dość tej kostki'', w której punkty były przyznawane za drogi o nawierzchni asfaltowej.
Rzeszów ma też słabe strony: m.in. nie remontuje ścieżek, nie wyznacza kontrapasów, nie dopuszcza jazdy rowerem w obu kierunkach na ulicach jednokierunkowych, ma nieprzyjazne zasady przewozu rowerów w pojazdach komunikacji miejskiej. W tych kategoriach organizatorzy nie przyznali mu żadnego punktu.
W porównaniu do rankingu sprzed dwóch lat Bydgoszcz spadła o cztery miejsca, wypadając z pierwszej dziesiątki. Dlaczego? Katastrofalnie na tle innych wypadliśmy w długości pasów ruchu dla cyklistów i dróg rowerowych w stosunku do wielkości miasta. A to była kategoria najwyżej punktowana. Zdobyliśmy tu tylko 4,4 pkt., a dla porównania Toruń 11,2 pkt. I nie chodzi tylko o sam przelicznik - kiepsko wypadamy w liczbach bezwzględnych: łączna długość bydgoskich tras to 81,7 km wobec np. 111,7 km w Białymstoku, 121,3 km w Lublinie czy 101,7 km w Toruniu. Niską ocenę uzyskaliśmy też za podobne kategorie, m.in. nawierzchnię dróg dla rowerów, ich remonty czy ostatnie inwestycje. To zaważyło na wyniku.
A jakie są nasze mocne strony? Duża liczba stref zamieszkania, przyjazne centrum miasta (o dziwo), doceniono też bydgoskie tereny zielone, możliwość przewozu rowerów autobusami i tramwajami i Bydgoski Rower Aglomeracyjny.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze