Oto ulice w Opławcu, które mają mieć niebawem nowych patronów. Kim byli ludzie, który się zasłużyli dla Bydgoszczy i co konkretnego zrobili dla naszego miasta?
Poświęcił się ortopedii i rehabilitacji. Był współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego. Wiedzę pogłębiał w klinikach uniwersyteckich we Francji, Włoszech i Szwecji. Przez większą część życia związany z Poznaniem, ale Bydgoszcz też wiele mu zawdzięcza. W 1937 roku przeniósł się do naszego miasta i w szpitalu przy ul. Marii Curie Skłodowskiej zorganizował i prowadził do wybuchu wojny pierwszy w mieście nowoczesny oddział ortopedyczny. Powołany do wojska uczestniczył w wojnie obronnej. Zwolniony z niewoli pracował w Warszawie. Po wojnie wrócił do Poznania, gdzie w Akademii Medycznej rozwijał działalność naukową. Opracował wiele własnych oryginalnych metod operacyjnych. Jego największym, światowym osiągnięciem było wprowadzenie zasady łączenia leczenia ortopedycznego z rehabilitacją. W Poznaniu zorganizował pierwszą w Polsce klinikę rehabilitacji.
W 1983 r. został proboszczem erygowanej parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Opławcu. Trzy lata później razem z parafianami zaczął budować nowy kościół, który został poświęcony 17 września 2000 r., ale nabożeństwa w budowanej świątyni odbywały się już 10 lat wcześniej. W 1992 r. Jan Paweł II mianował ks. Brylla Kapelanem Jego Świątobliwości. W czerwcu 2007 r. kapłan przeszedł na emeryturę, mieszkał jednak dalej na terenie parafii jako rezydent i pomagał w pracy duszpasterskiej, zwłaszcza, jako kapelan oddziału Kujawsko-Pomorskiego Centrum Pulmonologii w Smukale.
Ks. Bryll angażował się też w ruch ekumeniczny, którego był znanym orędownikiem. W młodości przeżył okrucieństwo wojny, terror niemieckiej okupacji i śmierć ludzi, których znał, a po wojnie krzewił pamięć o tych strasznych czasach. Za organizowaną regularną opiekę nad miejscami martyrologii w Smukale i Opławcu uhonorowany został Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej. We wspomnieniach bydgoszczan, szczególnie młodzieży, zachował się jako organizator wspaniałych pielgrzymek rowerowych nie tylko po Polsce. Wielką pasją ks. Brylla była też architektura. Po przejściu na emeryturę wydał książkę pt. "Świątynie utracone. Bydgoska architektura sakralna minionych wieków". Jako członek TMMB oprowadzał wycieczki po bydgoskich świątyniach. Dwa miesiące przed śmiercią ukazała się też Jego monografia o katedrze gnieźnieńskiej "Nekropolia Prymasów Polski". Na zdjęciu: tablica pamiątkowa odsłonięta w parafii Przemienienia Pańskiego w Opławcu.
Lekarz laryngolog. Od 1957 r. kierował w Bydgoszczy Oddziałem Laryngologicznym Szpitala Ogólnego nr 1 oraz Zakładem Laryngologii Instytutu Doskonalenia i Specjalizacji Kadr Medycznych. W 1960 r. zakład przekształcił w II Klinikę Laryngologii Studium Doskonalenia Lekarzy AM w Warszawie, a potem II Klinikę Laryngologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Była to pierwsza klinika w Bydgoszczy licząca się w całym kraju. Jej zespół opublikował 67 prac naukowych, 4 osoby doktoryzowały się, jedna uzyskała stopień dr. hab. Do Bydgoszczy przeniesiono ogólnopolską redakcję czasopisma "Otolaryngologia Polska". Pod kierunkiem dr Małeckiego w latach 1953-1972 prowadzono szkolenie otolaryngologiczne w Bydgoszczy, w którym uczestniczyło 668 lekarzy. Jan Małecki był też założycielem istniejącego do dziś Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego (jego siedziba na zdjęciu), którego był długoletnim prezesem i wiceprezesem.
W 1948 r. rozpoczęła pracę na oddziale internistycznym w Szpitalu Ogólnym nr 1 im. Jurasza (na zdjęciu - szpital obecnie), najpierw jako lekarz rejonowy, potem dyrektor Wojewódzkiej Poradni Sportowo-Lekarskiej, a w końcu kierownik Poradni Chorób Tarczycy. Od 1955 r. była ordynatorem Oddziału Wewnętrznego II Szpitala Ogólnego nr 1. Zorganizowała pierwszą w Bydgoszczy Poradnię Chorób Tarczycy. W 1954 r. znalazła się w polskiej delegacji Ministerstwa Zdrowia na 50-lecie Instytutu Endokrynologii w Bukareszcie. Uczestniczyła w szkoleniu lekarzy w Instytucie Doskonalenia i Specjalizacji Kadr Lekarskich w Warszawie Oddział w Bydgoszczy. Kierowała Zakładem Chorób Wewnętrznych II. W 1960 r. została adiunktem Studium Doskonalenia Lekarzy Akademii Medycznej w Warszawie. Była też autorką kilku prac naukowych głównie z zakresu kardiologii. Za suwak zegarowy do określania podstaw przemiany materii u człowieka uzyskała patent w Warszawie. Wiele lat pracowała w bydgoskiej Spółdzielni Pracy Lekarzy Specjalistów Sanitas. Od 1974 r. była też członkinią Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia. Działała w Polskim Towarzystwie Lekarskim i Towarzystwie Internistów Polskich. Przez dwie kadencje była radną Miejskiej Rady Narodowej.
Lekarz pediatra. Repatriowana w 1945 r. zamieszkała w Bydgoszczy. W Szpitalu Dziecięcym przy ul. Chodkiewicza (na zdjęciu - szpital obecnie) ponad 26 lat kierowała Oddziałem Niemowlęcym i Obserwacyjno-Izolacyjnym. Szczególnie zasłużyła się, gdy w trudnym powojennym okresie bardzo energicznie walczyła o odpowiednią organizację i poziom otwartego lecznictwa dziecięcego w całym regionie jako dyrektor Wojewódzkiej Przychodni Matki i Dziecka.
Przy nowych ulicach w Opławcu budynki jednorodzinne powstają przede wszystkim w oparciu o program "Zbuduj swój dom w Bydgoszczy". W ramach tego programu zaproponowanego przez prezydenta Rafała Bruskiego miasto przeznacza działki pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną na zasadach użytkowania wieczystego. Pozwala to na przystąpienie do realizacji inwestycji już po wpłacie 25 proc. wartości gruntu. W zamian za to obowiązkiem inwestora jest przedłożenie najpóźniej w ciągu roku harmonogramu prac budowlanych oraz zakończenie budowy (postawienie domu w stanie surowym zamkniętym) najpóźniej po pięciu latach od dnia umowy notarialnej. Użytkowanie wieczyste sprawia, że niektórzy nabywcy już po zapłacie kilkunastu tysięcy złotych mogli przystąpić do projektowania domu i ubiegania się o uzyskanie pozwolenia na budowę. Do tej pory na potrzeby programu zbyto blisko 30 miejskich nieruchomości.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze