Po objęciu władzy przez AWS rząd Jerzego Buzka już w 1997 roku zapowiedział cztery wielkie reformy. Jedna z nich dotyczyła nowego podziału administracyjnego kraju. W miejsce 49. dotychczasowych województw miało powstać 12, 'dużych i silnych'.
Wśród nich nie było bydgoskiego.
To nie spodobało się bydgoszczanom. Projekt zakładał włączenie naszego miasta do Pomorza Nadwiślańskiego ze stolicą Gdańsku. W późniejszym czasie pojawiły się koncepcje włączenia Bydgoszczy do województwa wielkopolskiego ze stolicą w Poznaniu.
Co ciekawe, Toruń od samego początku zainteresowany był przyłączeniem się do Pomorza Nadwiślańskiego. Na początku 1998 r. w Bydgoszczy zawiązał się społeczny komitet, który rozpoczął zbieranie podpisów za obroną województwa bydgoskiego. Na jego czele stanął Andrzej Szwalbe.
17 stycznia w Bydgoszczy doszło do spotkania przewodniczących Sejmików Samorządowych z województw bydgoskiego, kieleckiego, opolskiego i zielonogórskiego. Podpisane było porozumienie na rzecz wspólnych działań, które zaowocowałyby uchwaleniem przez parlament nowego podziału terytorialnego z 17 województwami.
22 marca 1998 r. Tysiące mieszkańców Bydgoszczy protestuje w obronie województwa bydgoskiego. - Tylko raz byliśmy w jednym regionie z Gdańskiej - podczas okupacji hitlerowskiej - mówił ówczesny prezydent Bydgoszczy Henryk Sapalski.
Trójka parlamentarzystów z okręgu bydgoskiego: Ryszard Brejza, Maciej Świątkowski i Jan Rulewski zadeklarowało, że opuszczą swoje kluby, ale za likwidacją bydgoskiego głosować nie będą.
Bydgoszczanie pojawili się na Starym Rynku z budzikami, trąbkami i piszczałkami. - Jak trzeba będzie, to pojedziemy do Warszawy i kijem wytłuczemy - przekonywał zdenerwowany starszy pan, który na manifestacją przybył z flagą Bydgoszczy.
1 kwietnia 1998 r. Ponad sto autokarów wyjechało z Bydgoszczy, Włocławka i Torunia do Warszawy. Powód? Wielka demonstracja w obronie województw. Jedną z jej sił sprawczych był Ruch Społeczny "Region". Wtedy już forsowana była koncepcja stworzenia jednego województwa, w którym znalazłyby się trzy miasta - kujawsko-pomorskiego.
Do stolicy ruszyły też dwa specjalne pociągi wypełnione ludźmi zmierzającymi na manifestację. Większość zabrała ze sobą budziki. Pod Sejmem dokąd dotarł marsz z mieszkańcami naszego regionu spotkali się tylko posłowie z Bydgoszczy. - Jesteśmy tu i wygramy - mówił Grzegorz Schreiber, wtedy poseł bydgoski.
W podtoruńskim Przysieku 9 kwietnia 1998 r. spotykają się przedstawiciele partii rządzącej z Bydgoszczy i Torunia. Pojawił się tam również wiceminister MSWiA Jerzy Stępień (na zdjęciu). - Rząd na pewno nie zgłosi autopoprawki do zaproponowanej liczby 12 województw - mówił. Pomimo tego, politycy podpisali porozumienie. W jego myśl Urząd Wojewódzki mieścić się miał w Toruniu.
Już dzień później zebrał się zarząd Bydgoszczy, który skrytykował porozumienie. Co ciekawe po kolei zaczęli się z niego wycofywać kolejni bydgoscy politycy. - To niepoważne, żebyśmy jednego dnia je zawierali. a następnego wycofywali się z niego pod wypływem gróźb - mówiła torunianka, marszałek Senatu Alicja Grześkowiak (na zdjęciu).
W parlamencie rozpoczyna się walka o nowy podział administracyjny. Pierwotny projekt zakłada powstanie 15. województw. Wśród nich jest kujawsko-pomorskie ze stolicą w Bydgoszczy (tutaj miały się mieścić sejmik i urząd wojewody).
Zostaje jednak zawetowany. Kolejna propozycja w Sejmie mówi o 16. województwach. I 18 lipca 1998 roku posłowie przyjmują ustawę o nowym podziale administracyjnym kraju. W przypadku Bydgoszczy i Torunia dochodzi do kompromisu. Toruniowi ma przypaść siedziba sejmiku. Bydgoszcz chce mieć wojewodę. Pamiętajmy, że w tamtych czasach sejmik samorządowy województwa miał znaczenie wyłącznie opiniodawcze i nie był instytucją znaczącą.
Już w listopadzie 1998 roku wybuchła pierwsza poważna kłótnia. Delegat rządu do spraw reformy ustrojowej Jan Węgrzyn postanowił zlokalizować siedzibę wojewódzkiego konserwatora zabytków i komendy straży pożarnej w Toruniu.
Sprzeciwili się temu politycy z Bydgoszczy. Ich reakcję ''dziwną i histeryczną''nazwali toruńscy posłowie Jan Wyrowiński (na zdjęciu) i Michał Wojtczak. - To Bydgoszczy powinno zależeć, aby stworzyć chociaż pozory dobrej współpracy i dobrego funkcjonowania regionu - mówił Wojtczak.
31 grudnia 1998 r. Ostatni dzień istnienia trzech województw - bydgoskiego, toruńskiego i włocławskiego. Ks abp Henryk Muszyński poświęcił tablicę 'KUJAWSKO-POMORSKI URZĄD WOJEWÓDZKI W BYDGOSZCZY'.
Województwo bydgoskie istniało ponad 50 lat.
Bardzo szybko po powstaniu województwa dochodzi do pierwszych spięć. Pięciu bydgoskich parlamentarzystów: Ryszard Brejza (na zdjęciu), Kosma Złotowski, Grzegorz Schreiber, Tadeusz Lewandowski i Maciej Świątkowski pisze skargę do wicepremiera Janusza Tomaszewskiego.
"Zgodnie z ustawą wdrożeniową wszystkie administracje rządowe winny być w mieście będącym siedzibą wojewody. (...) Pragniemy też zwrócić uwagę, że zmienione kompetencje wojewody kładą na niego obowiązek koordynacji akcji związanych z utrzymaniem bezpieczeństwa publicznego i ochrony ludności w sytuacjach kryzysowych. Dlatego wydaje się niemożliwe oddzielenie kilkudziesięcioma kilometrami wojewody od komendanta policji lub straży pożarnej (..) Dla powodzenia reformy w naszym regionie, a także dla wizerunku rządu, nie wolno rozpoczynać na nowo gorszącego sporu między elitami i społecznościami Bydgoszczy i Torunia."
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
"Jak długo jeszcze toruński marszałek będzie oszukiwał,okłamywał i ignorował wszystkich i wszystko co nie toruńskie ?"
Odpowiadam - tal długo, jak PO będzie w tym województwie wygrywać wybory. Żeby nie było - jak wygra PiS, to marszałek dalej będzie z Torunia, tylko pisowy. Niestety, Bydgoszcz nie ma żadnego lidera, który dawałby szansę na przejęcie władzy w sejmiku woj.
Coś w tym jest... Toruniowi nawet się nie dziwię - korzystają z okazji, jaką im Bydgoszcz stworzyła. My im się ciągle podkładamy. Nasi politycy są gotowi sprzedać się za każdą cenę, aby tylko nie podpaść toruńskim kacykom, bo ich na listy wyborcze nie wpiszą (przykład z Akademią Medyczną, a obecnie z weterynarią). To pokazuje, jakie słabe mamy "elity" polityczne w Bydgoszczy.