TeHoFest to unikatowe wydarzenie przybliżające industrialną przeszłość Bydgoszczy. Potrwa od piątku do niedzieli. Prezentujemy szczegółowy program imprezy.
Jak obiecała, tak zrobiła - firma AWZ Deweloper dotrzymała słowa i zdemontowała tablicę ku czci Emila Warmińskiego z rozbieranego budynku w centrum Bydgoszczy. Wyeksponuje ją, gdy zbuduje swoje osiedle.
Bydgoszczanie, którzy dzisiaj (14 grudnia) wieczorem zwiedzili Stomil, zobaczyli jeszcze dwa czarno-białe polskie filmy wyświetlone na starym projektorze.
W ramach cyklu Przemysłowa Historia Bydgoszczy zapraszamy w piątek (7 grudnia) na darmową wycieczkę do Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku (pow. kaliski). Będzie tam można zobaczyć m.in. radioodbiorniki z prezentowanej na naszych łamach bydgoskiej Eltry.
Ta historia zaczęła się prawie jak w "Ziemi obiecanej". - Ja nie mam nic, ty nie masz nic. On nie ma nic. Mamy więc w sam raz tyle, żeby założyć fabrykę - mówią bohaterowie Reymonta. Twórcy bydgoskiej fabryki Kauczuk mieli na szczęście trochę więcej niż nic - okrągłe 100 milionów polskich marek.
- Jako jedyna kobieta w historii przepracowałam w FOD pół wieku. Na początku - lałam łzy. Ale dziś bez firmy nie mogę żyć.
Miejskie Centrum Kultury przygotowało dwie atrakcje towarzyszące Przemysłowej Historii Bydgoszczy na łamach "Wyborczej": warsztaty dla dzieci i rodzinną wycieczkę do jednej z najstarszych bydgoskich firm.
Jeszcze w tym roku Fabryka Obrabiarek do Drewna wystawi na sprzedaż większość terenu przy ul. Nakielskiej, który posiada. Zabytkowe budynki zachowa do czasu, gdy znajdzie nową lokalizację. Rozważa Niwy pod Bydgoszczą albo park przemysłowy.
Wy jak ta-takie p-pszczółki pracowite je-jesteście - jąkając się trochę, mawiał czule do robotników dyrektor FOD. Choć, jak trzeba było, trutni też potrafił wskazać.
Carl Blumwe, pruski kolejarz, kształcony na kowala, przyjechał do Bydgoszczy w 1855 r. Nic nie zapowiadało, że zbuduje potęgę, a swoje towary wyśle i do Chin, i do Afryki
Tablica upamiętniająca setną rocznicę powstania zakładu Kobra zniknęła z murów dawnej fabryki przy ul. Kościuszki. Bramę zakładu przesłonił szeroki paczkomat. To oburzyło miłośników miasta. Po interwencji radnego Szymona Roga, tablica wróciła w sąsiedztwo. Ale nie jest godnie wyeksponowana.
Hałas, pot i ciężka praca? Nic z tego. W oku fotografa bydgoskie obiekty przemysłowe to piękny metal, klimat przyprawiający o gęsią skórkę, snopy światła w wielkiej hali, symetria konstrukcji i maszyn. Ale zachwyca coś jeszcze: ludzie.
Zainteresowani przemysłową przeszłością Bydgoszczy od dziś (31 lipca) mają okazję zapisać się na kolejne zwiedzanie z przewodnikiem. W najbliższą sobotę (4 sierpnia) będzie można odwiedzić zabytkową Halę Pomp.
"Na falach Eltry" - pod takim hasłem odbyła się dzisiaj (29 czerwca) wycieczka do Elektrowni Wodnej "Kujawska" przy ul. Mennica w Bydgoszczy. Uczestnicy obejrzeli m.in. kolekcję ponad stu zabytkowych radioodbiorników.
Podczas wycieczki pod hasłem "Na falach Eltry" Czytelnicy "Wyborczej" poznają m.in. kolekcję zabytkowych radioodbiorników. Wstęp wolny, obowiązują zapisy.
Nasz cykl "Przemysłowa Historia Bydgoszczy" poświęcony Eltrze wywołał reakcje Czytelników nie tylko w internecie. Do redakcji nadszedł list ze zdjęciami od inżyniera Henryka Mackiewicza, który pracował w Eltrze, a potem w Romecie.
Co zostało z Eltry, która w najlepszych latach zatrudniała do 5,4 tys. ludzi? Dziś powiedzielibyśmy, że był to koncern. I że w firmie doświadczenie zebrała spora kadra dzisiejszych przedsiębiorców.
Eltra to dla mnie nie tylko wspomnienie 39 lat pracy. Tu poznałem swoją żonę. Dokładnie pamiętam, kiedy zobaczyłem ją po raz pierwszy. Na zdjęciu w zakładowej gazecie "ELTRA"z podpisem "dziewczyna miesiąca" - Leszek Sobkowski wspomina pracę w Eltrze w ramach cyklu Przemysłowa Historia Miasta.
Po godzinach brydż i dyskoteki w Sezamie. Dla rekreacji rajdy motorowe i spartakiady. Latem kolonie w Sosnówce, kajaki w Więcborku, ognisko na plaży w Orzechowie. Eltra to nie tylko praca. Dla wielu to wspomnienie najlepszych wakacji, przyjaźni, a nawet miłości.
Zachem to była nie tylko firma, ale projekt na życie - mówią byli pracownicy. I choć bramy zakładu się zatrzasnęły na zawsze, to projekt się nie zakończył. Ożywiają go wspomnienia, a także ciekawość badaczy. Intryguje m.in. archeologów
Zachem to była nie tylko firma, ale projekt na życie - mówią byli pracownicy. I choć bramy zakładu się zatrzasnęły na zawsze, to projekt się nie zakończył. Ożywiają go wspomnienia starszych i ciekawość młodych
Po smutnym finale nie chciałem nigdy do Zachemu wracać. Nie byłem w stanie patrzeć na ruiny po wielkiej fabryce. Wolę swoje wspomnienia i pamięć o ludziach stamtąd - Piotr Kuzimski, pracujący w Zachemie od 1988 roku do upadku zakładu, wspomina pracę w firmie.
Zamknąłem papiery w biurku, kluczyk oddałem w portierni na Kapuściskach i poszedłem do domu. Wybuch nastąpił pięć godzin później. Jego siła była tak potężna, że odłamki muru spadły na moje biurko - opowiada Antoni Rosołowicz. Jego oraz Mirosławę i Andrzeja Wernerów poprosiliśmy o wspomnienia z pracy w Zachemie.
Historia Zachemu zaczyna się trochę inaczej niż u Czechowa. Nie ma strzelby, sygnalizującej, że kiedyś dojdzie do wystrzału. Wybuch następuje już w pierwszym akcie.
Jan Maciaszek, Władysław Paciorkiewicz, Wanda Rolbieska i Józef Tomaszewski są dużo lepiej znani bydgoszczanom, którzy wzięli dziś udział w grze miejskiej z okazji obchodów 98. rocznicy powrotu Bydgoszczy do Macierzy.
Opozycja przemysłowa Bydgoszcz - inteligencki Toruń dziś się zaciera. Bo nie jest już jednoznaczna. To w naszym, przemysłowym mieście jest przecież więcej miejsc pracy, niższe bezrobocie. Atut - nie obelga. Trzeba to tylko wyraźnie wyartykułować.
Nie chciałabym na tej barce przeżyć już ani jednej zimy, ani jednego lata. Co mi pozostało po tamtych dniach? Odrobina szczęścia, że żadne z moich dzieci nie pływa.
Copyright © Wyborcza sp. z o.o.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)