Zobacz, jak teraz wyglądają od środka młyny Rothera [DUŻE KADRY]

Historia młynów Rothera w Bydgoszczy sięga XIX w. To wtedy pruskie wpadły na pomysł budowy wielkiego magazynu połączonego z młynem. Na lokalizację inwestycji wybrały archipelag wysp utworzony w zakolu Brdy. Tak powstała Wyspa Młyńska. Istniejące młyny w 1825 r. przejęło konsorcjum, w skład którego weszli m.in. bracia Schickler z Berlina. To oni rok później powołali do życia spółkę Bydgoskie Młyny Herkules. W połowie XIX w. stare budynki rozebrano, w ich miejsce powstał w latach 1844-1850 duży kompleks młyński, dzisiaj zwany młynami Rothera. Po II wojnie światowej obiekty na wyspie przejęło państwo i utworzyło Państwowe Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskie. Jeszcze w latach 80. XX w. transport plonów do spichlerzy odbywał się drogą wodną. Barki wpływały do Kanału Zbożowego, gdzie za pośrednictwem rury ssącej zboże było dostarczane do środka. Kres działalności gospodarczej w młynach Rothera nastąpił w latach 90. Później przejęli je prywatni inwestorzy z planami uruchomienia hotelu w tym miejscu, ale nic z tych zamierzeń nie wyszło. Pod koniec 2013 r. kolosa na Wyspie Młyńskiej odkupił ratusz. Właśnie trwają prace konserwatorsko-budowlane. Młyny Rothera złożone są z trzech brył: budynku głównego (w większości zniszczonego) oraz skrzydeł zachodniego i wschodniego. Czterokondygnacyjny, podpiwniczony murowany główny gmach nakryty jest dachem dwuspadowym. Do dziś zachowany został układ wnętrza z galeriami na każdej kondygnacji. Oba skrzydła wykonano w konstrukcji szachulcowej. Są to budynki pięciokondygnacyjne. Skrzydło zachodnie od strony rzeki stoi na wysokim kamiennym cokole oraz posiada wykusze (każdego roku belki są w gorszym stanie), w których urządzono wejścia transportowe. Obok młyna w miejscu obecnej mariny wybudowany został kolejny jaz przelewowy, przez który przepływa część wody Młynówki napędzającej koło młyńskie

Historia młynów Rothera w Bydgoszczy sięga XIX w. To wtedy pruskie wpadły na pomysł budowy wielkiego magazynu połączonego z młynem. Na lokalizację inwestycji wybrały archipelag wysp utworzony w zakolu Brdy. Tak powstała Wyspa Młyńska. Istniejące młyny w 1825 r. przejęło konsorcjum, w skład którego weszli m.in. bracia Schickler z Berlina. To oni rok później powołali do życia spółkę Bydgoskie Młyny Herkules. W połowie XIX w. stare budynki rozebrano, w ich miejsce powstał w latach 1844-1850 duży kompleks młyński, dzisiaj zwany młynami Rothera. Po II wojnie światowej obiekty na wyspie przejęło państwo i utworzyło Państwowe Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskie. Jeszcze w latach 80. XX w. transport plonów do spichlerzy odbywał się drogą wodną. Barki wpływały do Kanału Zbożowego, gdzie za pośrednictwem rury ssącej zboże było dostarczane do środka. Kres działalności gospodarczej w młynach Rothera nastąpił w latach 90. Później przejęli je prywatni inwestorzy z planami uruchomienia hotelu w tym miejscu, ale nic z tych zamierzeń nie wyszło. Pod koniec 2013 r. kolosa na Wyspie Młyńskiej odkupił ratusz. Właśnie trwają prace konserwatorsko-budowlane. Młyny Rothera złożone są z trzech brył: budynku głównego (w większości zniszczonego) oraz skrzydeł zachodniego i wschodniego. Czterokondygnacyjny, podpiwniczony murowany główny gmach nakryty jest dachem dwuspadowym. Do dziś zachowany został układ wnętrza z galeriami na każdej kondygnacji. Oba skrzydła wykonano w konstrukcji szachulcowej. Są to budynki pięciokondygnacyjne. Skrzydło zachodnie od strony rzeki stoi na wysokim kamiennym cokole oraz posiada wykusze (każdego roku belki są w gorszym stanie), w których urządzono wejścia transportowe. Obok młyna w miejscu obecnej mariny wybudowany został kolejny jaz przelewowy, przez który przepływa część wody Młynówki napędzającej koło młyńskie

Historia młynów Rothera w Bydgoszczy sięga XIX w. To wtedy pruskie wpadły na pomysł budowy wielkiego magazynu połączonego z młynem. Na lokalizację inwestycji wybrały archipelag wysp utworzony w zakolu Brdy. Tak powstała Wyspa Młyńska. Istniejące młyny w 1825 r. przejęło konsorcjum, w skład którego weszli m.in. bracia Schickler z Berlina. To oni rok później powołali do życia spółkę Bydgoskie Młyny Herkules. W połowie XIX w. stare budynki rozebrano, w ich miejsce powstał w latach 1844-1850 duży kompleks młyński, dzisiaj zwany młynami Rothera. Po II wojnie światowej obiekty na wyspie przejęło państwo i utworzyło Państwowe Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskie. Jeszcze w latach 80. XX w. transport plonów do spichlerzy odbywał się drogą wodną. Barki wpływały do Kanału Zbożowego, gdzie za pośrednictwem rury ssącej zboże było dostarczane do środka. Kres działalności gospodarczej w młynach Rothera nastąpił w latach 90. Później przejęli je prywatni inwestorzy z planami uruchomienia hotelu w tym miejscu, ale nic z tych zamierzeń nie wyszło. Pod koniec 2013 r. kolosa na Wyspie Młyńskiej odkupił ratusz. Właśnie trwają prace konserwatorsko-budowlane. Młyny Rothera złożone są z trzech brył: budynku głównego (w większości zniszczonego) oraz skrzydeł zachodniego i wschodniego. Czterokondygnacyjny, podpiwniczony murowany główny gmach nakryty jest dachem dwuspadowym. Do dziś zachowany został układ wnętrza z galeriami na każdej kondygnacji. Oba skrzydła wykonano w konstrukcji szachulcowej. Są to budynki pięciokondygnacyjne. Skrzydło zachodnie od strony rzeki stoi na wysokim kamiennym cokole oraz posiada wykusze (każdego roku belki są w gorszym stanie), w których urządzono wejścia transportowe. Obok młyna w miejscu obecnej mariny wybudowany został kolejny jaz przelewowy, przez który przepływa część wody Młynówki napędzającej koło młyńskie

Historia młynów Rothera w Bydgoszczy sięga XIX w. To wtedy pruskie wpadły na pomysł budowy wielkiego magazynu połączonego z młynem. Na lokalizację inwestycji wybrały archipelag wysp utworzony w zakolu Brdy. Tak powstała Wyspa Młyńska. Istniejące młyny w 1825 r. przejęło konsorcjum, w skład którego weszli m.in. bracia Schickler z Berlina. To oni rok później powołali do życia spółkę Bydgoskie Młyny Herkules. W połowie XIX w. stare budynki rozebrano, w ich miejsce powstał w latach 1844-1850 duży kompleks młyński, dzisiaj zwany młynami Rothera. Po II wojnie światowej obiekty na wyspie przejęło państwo i utworzyło Państwowe Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskie. Jeszcze w latach 80. XX w. transport plonów do spichlerzy odbywał się drogą wodną. Barki wpływały do Kanału Zbożowego, gdzie za pośrednictwem rury ssącej zboże było dostarczane do środka. Kres działalności gospodarczej w młynach Rothera nastąpił w latach 90. Później przejęli je prywatni inwestorzy z planami uruchomienia hotelu w tym miejscu, ale nic z tych zamierzeń nie wyszło. Pod koniec 2013 r. kolosa na Wyspie Młyńskiej odkupił ratusz. Właśnie trwają prace konserwatorsko-budowlane. Młyny Rothera złożone są z trzech brył: budynku głównego (w większości zniszczonego) oraz skrzydeł zachodniego i wschodniego. Czterokondygnacyjny, podpiwniczony murowany główny gmach nakryty jest dachem dwuspadowym. Do dziś zachowany został układ wnętrza z galeriami na każdej kondygnacji. Oba skrzydła wykonano w konstrukcji szachulcowej. Są to budynki pięciokondygnacyjne. Skrzydło zachodnie od strony rzeki stoi na wysokim kamiennym cokole oraz posiada wykusze (każdego roku belki są w gorszym stanie), w których urządzono wejścia transportowe. Obok młyna w miejscu obecnej mariny wybudowany został kolejny jaz przelewowy, przez który przepływa część wody Młynówki napędzającej koło młyńskie

Historia młynów Rothera w Bydgoszczy sięga XIX w. To wtedy pruskie wpadły na pomysł budowy wielkiego magazynu połączonego z młynem. Na lokalizację inwestycji wybrały archipelag wysp utworzony w zakolu Brdy. Tak powstała Wyspa Młyńska. Istniejące młyny w 1825 r. przejęło konsorcjum, w skład którego weszli m.in. bracia Schickler z Berlina. To oni rok później powołali do życia spółkę Bydgoskie Młyny Herkules. W połowie XIX w. stare budynki rozebrano, w ich miejsce powstał w latach 1844-1850 duży kompleks młyński, dzisiaj zwany młynami Rothera. Po II wojnie światowej obiekty na wyspie przejęło państwo i utworzyło Państwowe Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskie. Jeszcze w latach 80. XX w. transport plonów do spichlerzy odbywał się drogą wodną. Barki wpływały do Kanału Zbożowego, gdzie za pośrednictwem rury ssącej zboże było dostarczane do środka. Kres działalności gospodarczej w młynach Rothera nastąpił w latach 90. Później przejęli je prywatni inwestorzy z planami uruchomienia hotelu w tym miejscu, ale nic z tych zamierzeń nie wyszło. Pod koniec 2013 r. kolosa na Wyspie Młyńskiej odkupił ratusz. Właśnie trwają prace konserwatorsko-budowlane. Młyny Rothera złożone są z trzech brył: budynku głównego (w większości zniszczonego) oraz skrzydeł zachodniego i wschodniego. Czterokondygnacyjny, podpiwniczony murowany główny gmach nakryty jest dachem dwuspadowym. Do dziś zachowany został układ wnętrza z galeriami na każdej kondygnacji. Oba skrzydła wykonano w konstrukcji szachulcowej. Są to budynki pięciokondygnacyjne. Skrzydło zachodnie od strony rzeki stoi na wysokim kamiennym cokole oraz posiada wykusze (każdego roku belki są w gorszym stanie), w których urządzono wejścia transportowe. Obok młyna w miejscu obecnej mariny wybudowany został kolejny jaz przelewowy, przez który przepływa część wody Młynówki napędzającej koło młyńskie

Historia młynów Rothera w Bydgoszczy sięga XIX w. To wtedy pruskie wpadły na pomysł budowy wielkiego magazynu połączonego z młynem. Na lokalizację inwestycji wybrały archipelag wysp utworzony w zakolu Brdy. Tak powstała Wyspa Młyńska. Istniejące młyny w 1825 r. przejęło konsorcjum, w skład którego weszli m.in. bracia Schickler z Berlina. To oni rok później powołali do życia spółkę Bydgoskie Młyny Herkules. W połowie XIX w. stare budynki rozebrano, w ich miejsce powstał w latach 1844-1850 duży kompleks młyński, dzisiaj zwany młynami Rothera. Po II wojnie światowej obiekty na wyspie przejęło państwo i utworzyło Państwowe Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskie. Jeszcze w latach 80. XX w. transport plonów do spichlerzy odbywał się drogą wodną. Barki wpływały do Kanału Zbożowego, gdzie za pośrednictwem rury ssącej zboże było dostarczane do środka. Kres działalności gospodarczej w młynach Rothera nastąpił w latach 90. Później przejęli je prywatni inwestorzy z planami uruchomienia hotelu w tym miejscu, ale nic z tych zamierzeń nie wyszło. Pod koniec 2013 r. kolosa na Wyspie Młyńskiej odkupił ratusz. Właśnie trwają prace konserwatorsko-budowlane. Młyny Rothera złożone są z trzech brył: budynku głównego (w większości zniszczonego) oraz skrzydeł zachodniego i wschodniego. Czterokondygnacyjny, podpiwniczony murowany główny gmach nakryty jest dachem dwuspadowym. Do dziś zachowany został układ wnętrza z galeriami na każdej kondygnacji. Oba skrzydła wykonano w konstrukcji szachulcowej. Są to budynki pięciokondygnacyjne. Skrzydło zachodnie od strony rzeki stoi na wysokim kamiennym cokole oraz posiada wykusze (każdego roku belki są w gorszym stanie), w których urządzono wejścia transportowe. Obok młyna w miejscu obecnej mariny wybudowany został kolejny jaz przelewowy, przez który przepływa część wody Młynówki napędzającej koło młyńskie

Młyny Rothera w środku

Historia młynów Rothera w Bydgoszczy sięga XIX w. To wtedy pruskie wpadły na pomysł budowy wielkiego magazynu połączonego z młynem. Na lokalizację inwestycji wybrały archipelag wysp utworzony w zakolu Brdy. Tak powstała Wyspa Młyńska. Istniejące młyny w 1825 r. przejęło konsorcjum, w skład którego weszli m.in. bracia Schickler z Berlina. To oni rok później powołali do życia spółkę Bydgoskie Młyny Herkules. W połowie XIX w. stare budynki rozebrano, w ich miejsce powstał w latach 1844-1850 duży kompleks młyński, dzisiaj zwany młynami Rothera. Po II wojnie światowej obiekty na wyspie przejęło państwo i utworzyło Państwowe Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskie. Jeszcze w latach 80. XX w. transport plonów do spichlerzy odbywał się drogą wodną. Barki wpływały do Kanału Zbożowego, gdzie za pośrednictwem rury ssącej zboże było dostarczane do środka. Kres działalności gospodarczej w młynach Rothera nastąpił w latach 90. Później przejęli je prywatni inwestorzy z planami uruchomienia hotelu w tym miejscu, ale nic z tych zamierzeń nie wyszło. Pod koniec 2013 r. kolosa na Wyspie Młyńskiej odkupił ratusz. Właśnie trwają prace konserwatorsko-budowlane. Młyny Rothera złożone są z trzech brył: budynku głównego (w większości zniszczonego) oraz skrzydeł zachodniego i wschodniego. Czterokondygnacyjny, podpiwniczony murowany główny gmach nakryty jest dachem dwuspadowym. Do dziś zachowany został układ wnętrza z galeriami na każdej kondygnacji. Oba skrzydła wykonano w konstrukcji szachulcowej. Są to budynki pięciokondygnacyjne. Skrzydło zachodnie od strony rzeki stoi na wysokim kamiennym cokole oraz posiada wykusze (każdego roku belki są w gorszym stanie), w których urządzono wejścia transportowe. Obok młyna w miejscu obecnej mariny wybudowany został kolejny jaz przelewowy, przez który przepływa część wody Młynówki napędzającej koło młyńskie

Historia młynów Rothera w Bydgoszczy sięga XIX w. To wtedy pruskie wpadły na pomysł budowy wielkiego magazynu połączonego z młynem. Na lokalizację inwestycji wybrały archipelag wysp utworzony w zakolu Brdy. Tak powstała Wyspa Młyńska. Istniejące młyny w 1825 r. przejęło konsorcjum, w skład którego weszli m.in. bracia Schickler z Berlina. To oni rok później powołali do życia spółkę Bydgoskie Młyny Herkules. W połowie XIX w. stare budynki rozebrano, w ich miejsce powstał w latach 1844-1850 duży kompleks młyński, dzisiaj zwany młynami Rothera. Po II wojnie światowej obiekty na wyspie przejęło państwo i utworzyło Państwowe Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskie. Jeszcze w latach 80. XX w. transport plonów do spichlerzy odbywał się drogą wodną. Barki wpływały do Kanału Zbożowego, gdzie za pośrednictwem rury ssącej zboże było dostarczane do środka. Kres działalności gospodarczej w młynach Rothera nastąpił w latach 90. Później przejęli je prywatni inwestorzy z planami uruchomienia hotelu w tym miejscu, ale nic z tych zamierzeń nie wyszło. Pod koniec 2013 r. kolosa na Wyspie Młyńskiej odkupił ratusz. Właśnie trwają prace konserwatorsko-budowlane. Młyny Rothera złożone są z trzech brył: budynku głównego (w większości zniszczonego) oraz skrzydeł zachodniego i wschodniego. Czterokondygnacyjny, podpiwniczony murowany główny gmach nakryty jest dachem dwuspadowym. Do dziś zachowany został układ wnętrza z galeriami na każdej kondygnacji. Oba skrzydła wykonano w konstrukcji szachulcowej. Są to budynki pięciokondygnacyjne. Skrzydło zachodnie od strony rzeki stoi na wysokim kamiennym cokole oraz posiada wykusze (każdego roku belki są w gorszym stanie), w których urządzono wejścia transportowe. Obok młyna w miejscu obecnej mariny wybudowany został kolejny jaz przelewowy, przez który przepływa część wody Młynówki napędzającej koło młyńskie

Historia młynów Rothera w Bydgoszczy sięga XIX w. To wtedy pruskie wpadły na pomysł budowy wielkiego magazynu połączonego z młynem. Na lokalizację inwestycji wybrały archipelag wysp utworzony w zakolu Brdy. Tak powstała Wyspa Młyńska. Istniejące młyny w 1825 r. przejęło konsorcjum, w skład którego weszli m.in. bracia Schickler z Berlina. To oni rok później powołali do życia spółkę Bydgoskie Młyny Herkules. W połowie XIX w. stare budynki rozebrano, w ich miejsce powstał w latach 1844-1850 duży kompleks młyński, dzisiaj zwany młynami Rothera. Po II wojnie światowej obiekty na wyspie przejęło państwo i utworzyło Państwowe Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskie. Jeszcze w latach 80. XX w. transport plonów do spichlerzy odbywał się drogą wodną. Barki wpływały do Kanału Zbożowego, gdzie za pośrednictwem rury ssącej zboże było dostarczane do środka. Kres działalności gospodarczej w młynach Rothera nastąpił w latach 90. Później przejęli je prywatni inwestorzy z planami uruchomienia hotelu w tym miejscu, ale nic z tych zamierzeń nie wyszło. Pod koniec 2013 r. kolosa na Wyspie Młyńskiej odkupił ratusz. Właśnie trwają prace konserwatorsko-budowlane. Młyny Rothera złożone są z trzech brył: budynku głównego (w większości zniszczonego) oraz skrzydeł zachodniego i wschodniego. Czterokondygnacyjny, podpiwniczony murowany główny gmach nakryty jest dachem dwuspadowym. Do dziś zachowany został układ wnętrza z galeriami na każdej kondygnacji. Oba skrzydła wykonano w konstrukcji szachulcowej. Są to budynki pięciokondygnacyjne. Skrzydło zachodnie od strony rzeki stoi na wysokim kamiennym cokole oraz posiada wykusze (każdego roku belki są w gorszym stanie), w których urządzono wejścia transportowe. Obok młyna w miejscu obecnej mariny wybudowany został kolejny jaz przelewowy, przez który przepływa część wody Młynówki napędzającej koło młyńskie

Historia młynów Rothera w Bydgoszczy sięga XIX w. To wtedy pruskie wpadły na pomysł budowy wielkiego magazynu połączonego z młynem. Na lokalizację inwestycji wybrały archipelag wysp utworzony w zakolu Brdy. Tak powstała Wyspa Młyńska. Istniejące młyny w 1825 r. przejęło konsorcjum, w skład którego weszli m.in. bracia Schickler z Berlina. To oni rok później powołali do życia spółkę Bydgoskie Młyny Herkules. W połowie XIX w. stare budynki rozebrano, w ich miejsce powstał w latach 1844-1850 duży kompleks młyński, dzisiaj zwany młynami Rothera. Po II wojnie światowej obiekty na wyspie przejęło państwo i utworzyło Państwowe Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskie. Jeszcze w latach 80. XX w. transport plonów do spichlerzy odbywał się drogą wodną. Barki wpływały do Kanału Zbożowego, gdzie za pośrednictwem rury ssącej zboże było dostarczane do środka. Kres działalności gospodarczej w młynach Rothera nastąpił w latach 90. Później przejęli je prywatni inwestorzy z planami uruchomienia hotelu w tym miejscu, ale nic z tych zamierzeń nie wyszło. Pod koniec 2013 r. kolosa na Wyspie Młyńskiej odkupił ratusz. Właśnie trwają prace konserwatorsko-budowlane. Młyny Rothera złożone są z trzech brył: budynku głównego (w większości zniszczonego) oraz skrzydeł zachodniego i wschodniego. Czterokondygnacyjny, podpiwniczony murowany główny gmach nakryty jest dachem dwuspadowym. Do dziś zachowany został układ wnętrza z galeriami na każdej kondygnacji. Oba skrzydła wykonano w konstrukcji szachulcowej. Są to budynki pięciokondygnacyjne. Skrzydło zachodnie od strony rzeki stoi na wysokim kamiennym cokole oraz posiada wykusze (każdego roku belki są w gorszym stanie), w których urządzono wejścia transportowe. Obok młyna w miejscu obecnej mariny wybudowany został kolejny jaz przelewowy, przez który przepływa część wody Młynówki napędzającej koło młyńskie